Παράδειγμα προς μίμηση: Το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν τηρεί κριτική στάση στη συμφωνία του ΠΟΥ

Ενώ δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου στη χώρα μας κριτική για τη συνθήκη του ΠΟΥ για την πανδημία και τις αλλαγές στο Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό, το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν δίνει το καλό παράδειγμα: Ο ίδιος ο διάδοχος πρίγκιπας Άλοϋς του Λιχτενστάιν ήταν παρών σε διάλεξη του Ελβετού δικηγόρου Philipp Kruse στις 7 Φεβρουαρίου. Αρκετά μέλη του κοινοβουλίου συμμετείχαν επίσης στην ακρόαση. Ο δικηγόρος Dr. Christian Presoly αποτίει φόρο τιμής σε αυτό το ισχυρό μήνυμα σε ένα αποκλειστικό φιλοξενούμενο άρθρο.

Πηγή: 14 Φεβρουαρίου 2024, report24.news: Ένα άρθρο του δικηγόρου Dr. Christian Presoly

Ο ΠΟΥ σχεδιάζει σημαντικές αλλαγές στο Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό (ΔΥΚ 2005) και μια νέα συνθήκη για την πανδημία στη διάσκεψη για την υγεία τον Μάιο του 2024. Και τα δύο σύνολα κανονισμών έχουν ως στόχο να καταστήσουν τις συστάσεις του ΠΟΥ, οι οποίες μέχρι σήμερα ήταν μόνο μη δεσμευτικές, υποχρεωτικές για όλα τα κράτη μέλη. Ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ – και όχι μια ομάδα εμπειρογνωμόνων – έχει το δικαίωμα να αποφασίζει πότε υπάρχει μια περιφερειακή ή παγκόσμια πανδημία ή ακόμη και απλώς μια κατάσταση που μπορεί να γίνει πανδημία. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ και μόνο θα πρέπει στη συνέχεια να είναι σε θέση να καθορίσει μέτρα που θα κυμαίνονται από την απαγόρευση κυκλοφορίας (lockdown) και καραντίνα έως υποχρεωτικές θεραπείες, και τα κράτη μέλη θα είναι υποχρεωμένα (!) να τα εφαρμόσουν. Επιπλέον, όλα αυτά θα λάβουν χώρα χωρίς μηχανισμούς ελέγχου: Συνεπώς, τα κράτη μέλη και οι πολίτες τους δεν έχουν καμία δυνατότητα να αναθεωρήσουν τις αποφάσεις του Γενικού Διευθυντή του ΠΟΥ από δικαστήριο ή ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων και, αν χρειαστεί, να τις τροποποιήσουν.

Αν λάβετε επίσης υπόψη σας τη χρηματοδότηση του ΠΟΥ, πάνω από το 80% της οποίας δεν προέρχεται από τα κράτη μέλη αλλά από τους δωρητές, οι οποίοι διαθέτουν τα χρήματα αυτά μόνο όταν χρησιμοποιούνται για συγκεκριμένους σκοπούς, είναι απολύτως σαφές ότι έχουν μεγάλη επιρροή στον ΠΟΥ. Μια τέτοια αμέριστη εξουσία στην κεφαλή του ΠΟΥ θα πρέπει επομένως να εξεταστεί εξονυχιστικά, διότι θα μπορούσε να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους δωρητές.

Μια μικρή λεπτομέρεια παρεμπιπτόντως: όπως φαίνεται στον ιστότοπο του ΠΟΥ, το 21% των οικονομικών πόρων του ΠΟΥ είτε προέρχεται απευθείας από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, είτε είναι σαφώς υπό την επιρροή του (GAVI) . Αυτά τα κονδύλια από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates διατίθενται – όπως είναι αναμενόμενο – μόνο για συγκεκριμένους σκοπούς. Τώρα που το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates έχει, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του Bill Gates στο WEF το 2019, αποκομίσει τα μεγαλύτερα κέρδη όλων των εποχών από τη βιομηχανία εμβολιασμών (ο Gates δήλωσε ότι μετέτρεψε μια επένδυση 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο εντυπωσιακό ποσό των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων (!)). Εύλογα τίθεται το ερώτημα αν το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates και άλλοι μεγάλοι επενδυτές έχουν στο μυαλό τους απλά την ευημερία της ανθρωπότητας ή αν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα είναι πιο σημαντικά γι’ αυτούς όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση του ΠΟΥ.

Όλα αυτά θα πρέπει να σημάνουν συναγερμό για όποιον σκέφτεται με όρους δημοκρατίας και κράτους δικαίου. Εξάλλου, γιατί να καταστούν πλέον δεσμευτικές όλες οι κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ, όταν σχεδόν όλα τα κράτη τις ακολουθούσαν λίγο-πολύ αδιαμαρτύρητα μέχρι τώρα ούτως ή άλλως; Γιατί η απόφαση για την ύπαρξη πανδημίας και τα σχετικά μέτρα θα πρέπει να ανήκει σε ένα μόνο άτομο και όχι σε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων; Γιατί δεν είναι δυνατός ο έλεγχος – ειδικά όταν μόνο ένα άτομο αποφασίζει και ο ΠΟΥ είναι τόσο οικονομικά εξαρτημένος;

Αυτά τα σχέδια του ΠΟΥ θα πρέπει επομένως να ελέγχονται πολύ εξονυχιστικά και να γίνουν αιτία κοινοβουλευτικών συζητήσεων και πρωτοσέλιδων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει: ακόμη και σε ανταπόκριση σε επείγουσες εκκλήσεις από ένα ευρύ φάσμα οργανώσεων, το θέμα αυτό δεν εισακούγεται από την αυστριακή κυβέρνηση ή τα αυστριακά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, αλλά απορρίπτεται ως κάτι ασήμαντο.

Ευτυχώς, το Λιχτενστάιν είναι διαφορετικό. Στο Πριγκιπάτο, το θέμα αυτό τυγχάνει προσοχής ακόμη και από τα ανώτερα κρατικά κλιμάκια, δηλαδή από τον ίδιο τον Πριγκιπικό Οίκο, έτσι ώστε και οι πολιτικοί να ασχολούνται με το ζήτημα. Σε μια παρουσίαση του Ελβετού δικηγόρου Philipp Kruse στις 7 Φεβρουαρίου 2024, όταν έδωσε διάλεξη σχετικά με αυτές τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, η Αυτού Μεγαλειότης Διάδοχος Πρίγκιπας Άλοϋς παρευρέθηκε και έγινε δεκτός αυτοπροσώπως. Αρκετά μέλη του Κοινοβουλίου βρήκαν επίσης το χρόνο όχι μόνο να ακούσουν την παρουσίαση, αλλά και να συζητήσουν τα βασικά σημεία των σχεδιαζόμενων αλλαγών σε μια προκαταρκτική συνάντηση με τον διάδοχο πρίγκιπα.

Το Λιχτενστάιν αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν είναι το μέγεθος της χώρας που είναι καθοριστικό, αλλά ότι οι υπεύθυνοι είναι ανοιχτοί να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που υπάρχουν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βρεθούν λύσεις! Συνέχισε την καλή δουλειά, Λιχτενστάιν! Ελπίζω ότι πολλές άλλες χώρες θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σας!

Suggest a correction