Συμβουλευτική Επιτροπή

Dr. Liz Evans MA(Cantab), MBBS(Hons), DRCOG

Άσκησε το επάγγελμα του γιατρού για μερικά χρόνια (GP Registrar), στη συνέχεια αποσύρθηκε και πέρασε στη συμπληρωματική ιατρική. Τα τελευταία 12 χρόνια διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο μερικής απασχόλησης και παρακολουθεί ασθενείς, χρησιμοποιώντας μια ολιστική προσέγγιση διατροφικής και ενεργειακής ιατρικής.

Συνιδρυτής και διευθύντρια της UK Medical Freedom Alliance (Συμμαχίας Ιατρικής Ελευθερίας του Ηνωμένου Βασιλείου) – που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2020. Είμαστε μια ομάδα επαγγελματιών υγείας, επιστημόνων και δικηγόρων, που αγωνίζονται για την τήρηση των δικαιωμάτων των ανθρώπων στην ιατρική ελευθερία, την ενημερωμένη συναίνεση και τη σωματική αυτονομία σε όλες τις περιστάσεις. Πρότερο μέλος της HART από την ίδρυσή της. Μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου για τα Παιδικά Εμβόλια Covid (CCVAC) με επικεφαλής την Dr Ros Jones. Το CCVAC έχει γράψει πολυάριθμες επιστολές από τον Μάιο του 2021 (προς το MHRA, το JCVI και τώρα τον Πρωθυπουργό) εκφράζοντας σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη χορήγηση εμβολίων Covid σε υγιή παιδιά.

---

Prof. Alexandra Henrion Caude

Ο πρώτος μέντορας της Dr Caude ήταν ο καθηγητής Sir Alec Jeffreys, με τον οποίο έμαθε τις τεχνικές της αποτύπωσης δακτυλικών αποτυπωμάτων DNA. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη γενετική το 1999 από το Πανεπιστήμιο Paris VII, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Axel Kahn. Έκανε το μεταδιδακτορικό της στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, στο Joslin Diabetes Center, και μονιμοποιήθηκε το 1998 από το Inserm, όπου σήμερα έχει διοριστεί ως Διευθύντρια Έρευνας. Ίδρυσε, μαζί με την καθηγήτρια Annick Clement, την πρώτη ερευνητική μονάδα παιδιατρικής πνευμονολογίας στο νοσοκομείο Trousseau στο Παρίσι. Στη συνέχεια δημιούργησε μια ερευνητική ομάδα για τις γενετικές ασθένειες των παιδιών στο εργαστήριο του καθηγητή Arnold Munnich, στο νοσοκομείο Necker στο Παρίσι και ήταν διευθύντρια του GenAtlas, ενός δημόσιου επιστημονικού ιστοτόπου.

Της απονεμήθηκε το βραβείο της υποτροφίας Eisenhower το 2013. Συμμετείχε στην εκπομπή “The Science for you to solve” μαζί με 4 νομπελίστες, στη Σεούλ της Κορέας, και προσκλήθηκε να παρουσιάσει την εργασίας της σχετικά με το μη κωδικοποιούμενο RNA στο Keystone Symposia και στη Royal Society. Κατέχει τρία διπλώματα ευρεσιτεχνίας, συμπεριλαμβανομένου του διπλώματος ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ για τα mitomiRs για τη ρύθμιση του μιτοχονδριακού γονιδιώματος, και έχει συνεργαστεί με την Miltenyi Biotec για την Ε&Α στην προετοιμασία μιτοχονδριακών.

---

Philipp Kruse

Ο Philipp Kruse είναι Ελβετός δικηγόρος. Μετά από μια καριέρα στο εμπορικό και συνταγματικό δίκαιο, αφιέρωσε τη ζωή του στην αμφισβήτηση της πορείας που ακολουθεί η Ελβετία μαζί με πολλά άλλα έθνη. Έχει διευθύνει αρκετές υποθέσεις σε σχέση με κανονισμούς λειτουργίας που επηρεάζουν τα παιδιά, συνταγματικές αντιπαραθέσεις και ηγείται διαφόρων πρωτοβουλιών που υποστηρίζουν ακτιβιστές.

---

John Stone

Ο John Stone είναι γονέας αυτιστικού παιδιού, αγωνιστής για την ασφάλεια των εμβολίων και συντάκτης του Βρετανικού και Ευρωπαϊκού AgeofAutism.com από το 2010. Ο John εστιάζεται σε θέματα παραποίησης των γεγονότων και της επιστήμης σχετικά με τον αυτισμό και τα εμβόλια. Έχει συμβάλει εκτενώς στη δημόσια συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων και τη δεοντολογία της βιομηχανίας στη Βρετανία και την Αμερική εδώ και δύο δεκαετίες.

---

Vera Sharav, συγγραφέας και ιδρύτρια της Συμμαχίας για την Προστασία της Ανθρώπινης Έρευνας

Δημόσια συνήγορος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ιδρύτρια και πρόεδρος της Συμμαχίας για την Προστασία της Ανθρώπινης Έρευνας (Alliance for Human Research Protection – AHRP ), η οποία λειτουργεί ως πηγή πληροφόρησης και οργανισμός εποπτείας του δημόσιου συμφέροντος, στόχος του οποίου είναι να γκρεμίσει τα τείχη της μυστικότητας στη βιοϊατρική έρευνα και να υπάρξει λογοδοσία στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας. Τα ενημερωτικά μηνύματα της AHRP έχουν ευρύ κοινό: διαβάζονται από γιατρούς και επιστήμονες, αξιωματούχους της δημόσιας υγείας, δημοσιογράφους, δικηγόρους και οργανώσεις υπεράσπισης των ασθενών.

Στα επιτεύγματα της συνηγορίας της περιλαμβάνονται: αναστολή του πειράματος της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) για φυτοφάρμακα (CHEERS) σε παιδιά – καταγγελία που οδήγησε σε δύο ομοσπονδιακές έρευνες σχετικά με τη χρήση παιδιών σε ανάδοχες οικογένειες ως πειραματόζωα σε πειραματικές δοκιμές φαρμάκων και εμβολίων κατά του AIDS – αναστολή του εμβολίου κατά της ευλογιάς σε παιδιά, αναστολή του πειράματος “πρόβλεψης της βίας” που εξέθεσε έγχρωμα αγόρια 6 -11 ετών της Νέας Υόρκης στη φενφλουραμίνη· άνοιξε δημόσια συζήτηση σχετικά με τη δεοντολογία των πειραμάτων που προκαλούν υποτροπή σε ασθενείς με σχιζοφρένεια. Συγκέντρωσε οικογένειες και θύματα ανήθικων ερευνών για να καταθέσουν μαζί της ενώπιον της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής Βιοηθικής (NBAC) – σχετικά με: ανήθικα πειράματα σε ψυχιατρικούς ασθενείς με νοητική αναπηρία· οι μαρτυρίες αυτές οδήγησαν σε μια βραβευμένη σειρά στη Boston Globe, “Doing Harm: Research on the Mentally Ill” – που τελικά είχε ως αποτέλεσμα τον τερματισμό 29 κλινικών δοκιμών στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (1999).

Η κ. Sharav υπηρέτησε στην Ομάδα Εργασίας για τα παιδιά της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Προστασία της Ανθρώπινης Έρευνας, όπου ήταν η μόνη διαφωνούσα που αντιτάχθηκε στην εκτεταμένη χρήση παιδιών σε ιατρικά πειράματα υψηλού κινδύνου. Έχει καταθέσει ενώπιον συμβουλευτικών επιτροπών δημόσιας πολιτικής, συμπεριλαμβανομένου του Ινστιτούτου Ιατρικής – κατά των πειραμάτων με φυτοφάρμακα σε ανθρώπους, κατά της έρευνας για τα ναρκωτικά στις φυλακές και σε πολυάριθμες ακροάσεις του FDA, κατά της κατάχρησης ψυχοτρόπων φαρμάκων σε παιδιά.

Έχει προσκληθεί ως εισηγήτρια σε διάφορα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά φόρουμ: Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοσιογράφων Επιστημών, Λονδίνο, Πρόγραμμα Συνεργατών Πολιτικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών και Εθνική Ένωση Δημόσιας Υγείας σχετικά με: έλεγχο για ψυχικές ασθένειες, Ινστιτούτο Καταναλωτών για τα Φάρμακα και την Υγεία, Στοκχόλμη – σχετικά με: τα παιδιά της Αμερικής που λαμβάνουν υπερβολική φαρμακευτική αγωγή, Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, Cornell, φόρουμ ιατρικής δεοντολογίας του στρατού των ΗΠΑ, Πανεπιστήμιο του Τέξας.

---

Dr. Nicole Delépine

Διδάκτωρ ιατρικής, παιδίατρος και ογκολόγος, η Nicole Delepine είναι παντρεμένη με τον γιατρό Gérard Delépine και μητέρα 2 παιδιών. Διηύθυνε τη Μονάδα Καρκίνου Εφήβων και Νέων Ενηλίκων στο Νοσοκομείο Raymond Poincaré στο Garches (92) μέχρι το κλείσιμό του. Ως γιατρός νοσοκομείου πλήρους απασχόλησης, η Nicole Delépine αγωνίζεται εδώ και 20 χρόνια για τη βελτίωση της περίθαλψης των ασθενών με καρκίνο. Είναι συγγραφέας περίπου εκατό πρωτότυπων άρθρων επί του θέματος και τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κατά μέσο όρο 15 εργασίες ετησίως, τα 2/3 των οποίων παρουσιάζονται σε διεθνή συνέδρια. Τα αποτελέσματα της εργασίας της έχουν επιβεβαιωθεί στο εξωτερικό και έχουν εμπνεύσει διεθνή θεραπευτικά πρωτόκολλα. Η φήμη της Nicole Delépine είναι διεθνής και αξιοσημείωτη στον τομέα του όγκου των οστών και των μαλακών μορίων.

Επαγγελματικά, η Nicole Delépine αγωνίζεται συνεχώς για τον εκδημοκρατισμό των νοσοκομείων και για να διασφαλίσει ότι ο ασθενής βρίσκεται στο επίκεντρο της μέριμνας των νοσοκομειακών γιατρών και της διοίκησης. Οι ενοχλητικές θέσεις της Nicole Delépine της απέφεραν την έχθρα ορισμένων συναδέλφων της, οι οποίοι αποφάσισαν πρόσφατα να κλείσουν το τμήμα της, το οποίο ήταν ένα από τα πιο δραστήρια στο νοσοκομείο. Μόνο χάρη στη δράση συλλόγων γονέων όπως η A.M.E.T.I.S.T., στις επανειλημμένες παρεμβάσεις εκλεγμένων εκπροσώπων της περιφέρειας του Παρισιού και στις αναφορές πολλών δημοσιογράφων, βρέθηκε η λύση της μεταφοράς στο νοσοκομείο Raymond Poincaré στο Garches (92) και μπόρεσε να αποσπαστεί από τη διοίκηση του AP-HP. Μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της Alliance for Human Research Protection.

---

Dr. Gérard Delépine

Ογκολόγος, ορθοπεδικός χειρουργός και στατιστικολόγος στο νοσοκομείο Raymond Poincaré στο Παρίσι. Από τη δεκαετία του 1980, ο Dr. Gérard Delépine ανέπτυξε καινοτόμες χειρουργικές μεθόδους που αντιμετωπίζουν όγκους των οστών και των μαλακών μορίων. Η ανεξάρτητη και δημιουργική ομάδα γιατρών της Μονάδας Παιδιατρικής Ογκολογίας (POU) έχει αποκτήσει διεθνή φήμη για τον συνδυασμό προηγμένης εξατομικευμένης χημειοθεραπείας και συμβατικής χειρουργικής. Με την πάροδο των δεκαετιών, υποστηρικτική, ακτιβιστική δράση της ένωση γονέων, παρεμβάσεις πολιτικών, πολυάριθμες αναφορές δημοσιογράφων και η υποστήριξη πολλών Γάλλων και ξένων γιατρών επέτρεψαν στην POU να αντισταθεί σε πρακτικές θεραπείας του καρκίνου που προωθούνται από τη φαρμακευτική βιομηχανία και υπαγορεύονται από τα πρωτόκολλα. Μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου της Alliance for Human Research Protection.

Το γαλλικό ανδρόγυνο Nicole και Gérard μάχεται τη γαλλική γραφειοκρατία της υγείας εδώ και 30 χρόνια για λογαριασμό των ασθενών με καρκίνο και για λογαριασμό των θεραπόντων ιατρών που έχουν παραγκωνιστεί από τα κυβερνητικά γραφειοκρατικά πρωτόκολλα θεραπείας του καρκίνου που ρυθμίζονται από τα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιρειών. Οι γιατροί Delépine αγωνίζονται για τη βελτίωση των θεραπευτικών επιλογών και της φροντίδας των ασθενών με καρκίνο – λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την ανταπόκριση του όγκου, αλλά και την αντίδραση του οργανισμού στα φάρμακα, και συνταγογραφώντας εξατομικευμένες προσαρμογές της δόσης των χημειοθεραπειών ανάλογα με τις ανάγκες.

Οι γιατροί Delépine είναι ανοιχτοί επικριτές της κρατικά υπαγορευμένης ιατρικής “τυραννίας” στη Γαλλία – όπου οι Περιφερειακοί Οργανισμοί Υγείας υπαγορεύουν πρωτόκολλα θεραπείας του καρκίνου που έχουν διαμορφωθεί για να διογκώσουν τα κέρδη της βιομηχανίας θεραπείας του καρκίνου – πρωτόκολλα και εκστρατείες ελέγχου που αποδεδειγμένα προκαλούν βλάβη στους ασθενείς. Για παράδειγμα, αναφέρουν την 25ετή καναδική μελέτη παρακολούθησης της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού που δημοσιεύθηκε στο BMJ. Η μελέτη καταδεικνύει ότι ο προσυμπτωματικός έλεγχος του μαστού δεν μείωσε τα ποσοστά θνησιμότητας -όπως ευρέως υποστηρίζεται- αντίθετα, οδήγησε σε υπερδιάγνωση του καρκίνου του μαστού, με αποτέλεσμα να γίνονται περιττές χειρουργικές επεμβάσεις.

Ο πιο πρόσφατος τομέας ερευνητικής εστίασης στον καρκίνο για τους γιατρούς Delépine, είναι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, η εξέταση και το λεγόμενο προληπτικό εμβόλιο.

Στο Hystérie Vaccinale(2018) εξηγούν ότι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι σπάνιος και στις χώρες με υψηλότερο εισόδημα, όπου χρησιμοποιούνται τα τεστ PAP για τον τακτικό έλεγχο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, είναι κατά 80% δυνάμενος να προληφθεί. Στις ΗΠΑ το ποσοστό θανάτου από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας είναι λιγότερο από 1% – 0,7%. Δεν υπάρχει επείγουσα ανάγκη για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Στο Gardasil: Faith and Propaganda versus Hard Evidence (2019) οι γιατροί Delépine αναφέρουν τα αποτελέσματα της ανάλυσής τους των παγκόσμιων στοιχείων για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, όπως καταγράφονται στα κυβερνητικά μητρώα της Αυστραλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Γαλλίας. Ανέλυσαν τα δεδομένα πριν και μετά τον εμβολιασμό με το εμβόλιο κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), Gardasil, που παρασκευάζεται από την GlaxoSmithKline. Το Gardasil έχει προωθηθεί ευρέως και επιθετικά ως εμβόλιο πρόληψης του καρκίνου. Οι γιατροί Nicole και Gérard Delépine συνέκριναν το ποσοστό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά την περίοδο πριν από τον εμβολιασμό – από το 1989 έως το 2007 – και το ποσοστό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας μετά τον εμβολιασμό με το Gardasil. Ανέφεραν τα τεκμηριωμένα σοβαρά ανησυχητικά ευρήματά τους: κατά τη διάρκεια της εποχής του ελέγχου με το επίχρισμα PAP (1989-2007), η συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας μειώθηκε κατά 50 %. Από το 2007, μετά την άδεια κυκλοφορίας του Gardasil, παρατηρήθηκε “αντιστροφή της τάσης” σε όλες τις χώρες με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη (Αυστραλία, Μεγάλη Βρετανία, Νορβηγία, Σουηδία). Η ανάλυσή τους στις κυβερνητικές βάσεις δεδομένων αποκαλύπτει μια παράδοξη αύξηση της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου που εμφανίζεται 3 έως 5 χρόνια μετά την εκστρατεία εμβολιασμού. Η αύξηση αυτή επηρεάζει σχεδόν αποκλειστικά τις περισσότερο εμβολιασμένες ηλικιακές ομάδες.

---