Terreintheorie vs. ziektekiemtheorie – een frisse kijk op een oud principe
Bron: The Epoch Times, Emma Tekstra, 05 mei 2024
De theorie dat een sterk en gezond lichaam ziekte op afstand houdt, duikt weer op als basis voor het behouden van welzijn en het bestrijden van mogelijke ziekten.
Gezondheid
Een groot deel van de moderne geneeskunde wordt geleid door de “ziektekiemtheorie” van ziekte – een raamwerk dat leidde tot de ontwikkeling van de eerste antibiotica in de jaren 1940. Hoewel de theorie miljoenen mensen heeft gered van dodelijke infecties, laat de huidige explosie van chronische aandoeningen de tekortkomingen ervan zien.
Het bijna vergeten model van de “terreintheorie”, dat rond dezelfde tijd werd voorgesteld, krijgt eindelijk de aandacht die het verdient en kan de volgende evolutie in de geneeskunde gaan domineren. Als individu kun je de principes van de terreintheorie omarmen om ziekte af te wenden en je gezond te houden.
Wat is de terreintheorie?
Terwijl de ziektekiemtheorie stelt dat ziekte het gevolg is van een specifieke bacil en dat alleen het vernietigen van de bacil ons beter maakt, stelt de terreintheorie dat een verzwakt lichaam ziekte aantrekt terwijl een gezond lichaam er weerstand aan biedt. De twee theorieën worden vaak vergeleken met behulp van de analogie van een aquarium. Als je vis ziek is, zou de ziektekiemtheorie aangeven dat je de vis moet isoleren en misschien wat antibiotica of een vaccin moet toevoegen. De terreintheorie zegt: “Maak het aquarium schoon!”
Ons lichaam is ons terrein. Ons terrein gezond houden houdt in dat we het voedzaam en gifvrij voedsel geven, dat we onze spieren trainen door regelmatig te bewegen, dat we het laten rusten en herstellen door voldoende te slapen en dat we onze geest en ziel energiek houden door positieve sociale interacties.
De principes van de terreintheorie doen echter meer dan ons gezond houden. Ze kunnen gebruikt worden om ons weer gezond te maken als we eenmaal ziek zijn. Terwijl het focussen op slechts één oorzaak, zoals een ziekteverwekker, zich goed leent voor een bedrijfsmodel dat farmaceutische producten ondersteunt, legt een holistische benadering van gezondheid, ondersteund door de terreintheorie, de nadruk op levensstijl en legt de oplossing grotendeels in onze eigen handen.
Ziektekiemtheorie onder de microscoop
Het lijdt geen twijfel dat antibiotica veel levens hebben gered. De ziektekiemtheorie heeft ons inzicht vergroot dat we deze wereld delen met minuscule microben die we niet kunnen zien, maar die ons wel ziek kunnen maken. Recentere wetenschap die het belang van ons microbioom benadrukt, levert echter voldoende bewijs dat de kiemtheorie onvolledig en op zijn best kortzichtig is.
Ons microbioom of microbiota verwijst naar de triljoenen bacteriën, virussen, schimmels en parasieten die zich in en op ons lichaam bevinden. De overgrote meerderheid van deze organismen draagt bij aan een gelukkig terrein en heeft invloed op een groot aantal processen in ons lichaam. Het is zelfs aangetoond dat de afwezigheid van dergelijke nuttige bacteriën ziekte in de hand werkt en ons vatbaarder maakt voor ziekteverwekkende microben en chronische ziekten.
Niet alleen vernietigen antibiotica veel van onze nuttige bacteriën, maar de moderne geneeskunde heeft de grondbeginselen van de ziektekiemtheorie geëxtrapoleerd om andere soorten medicijnen te identificeren die individuele kwalen bestrijden. Er zijn nu echter aanwijzingen dat veel van deze medicijnen ook een negatieve invloed hebben op ons microbioom. Van geneesmiddelen is ook aangetoond dat ze belangrijke voedingsstoffen in ons lichaam uitputten, waardoor ons terrein nog verder wordt aangetast.
Het spanningsveld tussen de ziektekiemtheorie en de terreintheorie kan een kwestie van timing zijn. Het kost tijd om ons terrein op te ruimen als we eenmaal ziek zijn. Het vergt het aanleren van nieuwe gewoontes, het veranderen van de manier waarop we eten of onze tijd doorbrengen – misschien moeten we trauma’s uit het verleden aanpakken. In sommige gevallen betekent het dat we onze omgeving moeten veranderen of nieuwe informatie moeten leren. Terreinbehandeling werkt niet goed voor onmiddellijk levensbedreigende aandoeningen, omdat het meer tijd kost.
Daarom is het nooit te vroeg om je terrein op te ruimen en kun je beter niet wachten tot een acute aandoening toeslaat – of die nu het gevolg is van een overweldigende infectie, inoperabele kanker of een hartaanval. Het omarmen van de principes van de holistische terreintheorie zal altijd de kansen in je voordeel vergroten om dit soort diagnoses te vermijden, of in ieder geval sneller te herstellen.
Voorbeelden van terreintheorie in actie
COVID-19 Ernst en resultaten
De principes van de terreintheorie waren duidelijk zichtbaar tijdens de COVID-19 pandemie. Gegevens die al in april 2020 in China werden verzameld en in juni 2020 in een tijdschriftartikel over diabetes werden gepubliceerd, verklaarden de fysiologie achter de waarnemingen dat de meerderheid van de mensen die met een ernstige ziekte in het ziekenhuis werden opgenomen, en nog meer van de mensen die bezweken aan een fatale infectie, comorbiditeiten hadden zoals obesitas, diabetes en hartaandoeningen. In de maanden en jaren daarna volgden vele soortgelijke onderzoeken vanuit de hele wereld.
De afgelopen jaren zijn we de term “long-COVID” gaan gebruiken om de symptomen te beschrijven die optreden lang nadat de oorspronkelijke infectie is verdwenen. Het is echter al lang bekend dat virale infecties kunnen leiden tot restverschijnselen (secundaire symptomen of een aandoening die losstaat van de primaire ziekte).
De terreintheorie geeft ons een verklaring voor het feit dat van drie mensen die aan dezelfde kiem worden blootgesteld, er één helemaal niet ziek wordt, één ziek wordt maar snel herstelt, terwijl de derde een langdurige aandoening of handicap krijgt.
Hoewel het zelden één aspect van het terrein is dat verantwoordelijk is voor ziekte of gezondheid, werd een tekort aan vitamine D al snel geïdentificeerd als een risico voor een slechte COVID-19 uitkomst. Vitamine D is gemakkelijk in het bloed te meten en te verhelpen met een supplement van hoge kwaliteit.
Vitamine D is echter betrokken bij zoveel lichaamsprocessen dat een tekort kan leiden tot allerlei ziekten , waaronder kanker, wat het belang van voedingsstoffen voor een gezond terrein benadrukt.
Ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi en wordt meestal op mensen overgedragen door beten van besmette teken. De conventionele geneeskunde, die uitgaat van de kiemtheorie, biedt een antibioticakuur om de infectie te bestrijden.
Maar, zoals uitgelegd door de International Lyme and Associated Diseases Society, is Lyme vaak een veel complexere aandoening die niet wordt opgelost met antibiotica. In plaats daarvan is er een multisysteembehandeling nodig volgens de principes van de terreintheorie om het lichaam te ondersteunen bij het bestrijden van de infectie.
In feite kunnen de breedspectrumantibiotica die vaak voor Lyme worden gebruikt, de lichaamseigen genezingsmechanismen tegenwerken en meer problemen voor de patiënt veroorzaken, met name door de verstoring van het microbioom.
Zoals hierboven besproken met betrekking tot virussen, is een gezond lichaam beter in staat om een infectie van een bacterie zoals Borrelia op te lossen dan een lichaam dat al aangetast is door slechte voeding, blootstelling aan gifstoffen, een zittende levensstijl of overmatige stress.
Het is zeker aan te raden om deze factoren aan te pakken als onderdeel van de behandeling, maar het is oneindig veel beter om een proactieve houding aan te nemen ten opzichte van de onderliggende gezondheid van ons lichaam voordat we in contact komen met de ziektekiem. Preventie, door goed voor ons terrein te zorgen, geeft ons lichaam de beste kans om de ziekteverwekker aan te pakken met de door God gegeven afweerstoffen die van nature in ons lichaam aanwezig zijn.
Kinderziekten
Misschien wel de langst bekende controverse tussen de ziektekiemtheorie en de terreintheorie is de historische geschiedenis rond kinderinfectieziekten zoals mazelen. Het argument is nieuw leven ingeblazen door de toenemende gevallen van mazelen in de afgelopen jaren in de Verenigde Staten en Europa.
Hoewel mazelen een ernstige ziekte kan zijn en nog steeds verantwoordelijk is voor naar schatting 100.000 sterfgevallen per jaar over de hele wereld – voornamelijk in de armere landen van Afrika en Zuidoost-Azië – wordt algemeen erkend dat voeding, of het gebrek daaraan, de grootste rol speelt bij de ernst ervan.
Het is de moeite waard om in de geschiedenis van de mazelen te duiken om een nauwkeurig beeld te krijgen van hoe het sterftecijfer door mazelen al was gedaald lang voordat er een vaccin werd ontwikkeld. Zowel historisch als recenter bewijs bevestigt dat verbetering in voeding, en het belang van vitamine A in het bijzonder, het meest kritisch is in zowel het voorkomen van mazelen als het verminderen van de ernst ervan.
Vitamine C is een andere kritieke voedingsstof, vooral bij het bestrijden van een virusziekte, zoals wordt uitgelegd in de geschriften van Dr. Thomas E. Levy. Vitamine C, beter bekend onder de wetenschappelijke naam ascorbinezuur, is een krachtige antioxidant die essentieel is voor het behoud van de integriteit van de bloedvaten. Vitamine C wordt snel opgebruikt wanneer het lichaam vecht tegen een virusinfectie. Daarom kunnen veel infecties leiden tot bloedingscomplicaties en effectief scheurbuik veroorzaken bij de patiënt. De werkzaamheid van hooggedoseerde intraveneuze vitamine C bij de behandeling van sepsis benadrukt het belang van het terrein bij de preventie en behandeling van infectieziekten.
Chronische aandoeningen
De scherpe daling van infectieziekten in de afgelopen vijftig jaar is vervangen door een dramatische stijging van chronische ziekten. In de Verenigde Staten leeft naar schatting van het Centers for Disease Control and Prevention 60% van de Amerikanen met één of meer chronische ziekten zoals diabetes, kanker en hart- of nierproblemen.
Hoewel algemeen wordt erkend dat leefstijl en het gezond houden van je terrein belangrijke factoren zijn bij deze aandoeningen, wordt de geneeskunde nog steeds beoefend alsof de kiemtheorie hiervoor verantwoordelijk is. Als de diagnose van een bepaalde aandoening eenmaal is gesteld, is de kans veel groter dat je een recept krijgt voor een of meer medicijnen om de aandoening te behandelen, dan dat je wordt voorgelicht over het belang van het verbeteren van het terrein.
Terwijl hart- en vaatziekten, kanker en diabetes de meeste media-aandacht krijgen, lijden miljoenen mensen aan slopende auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis, lupus, de ziekte van Crohn, psoriasis, coeliakie, Hashimoto’s thyreoïditis en bijna honderd andere auto-immuunziekten waar je misschien nog nooit van hebt gehoord. Hoewel de etiketten verschillen, zijn de onderliggende processen hetzelfde – in wezen valt het lichaam zichzelf aan.
Auto-immuniteit kan elke cel, orgaan, weefsel of zelfs een enzym of hormoon dat door het lichaam wordt geproduceerd, aantasten. Het is alsof ons immuunsysteem zich tegen ons heeft gekeerd, wat gewicht geeft aan de mogelijkheid dat onze obsessie met de kiemtheorie en de hulpmiddelen die daarmee in gang zijn gezet, de aangeboren mechanismen die door de terreintheorie zijn aangetoond, hebben verstoord.
Belangrijke opmerkingen
Terwijl de moderne geneeskunde afhankelijk blijft van de instrumenten en filosofieën die zijn ontwikkeld op basis van de ziektekiemtheorie, kunnen we het heft in eigen handen nemen en het inzicht omarmen dat de gezondheid van ons terrein net zo belangrijk is – zo niet belangrijker – om ziekte te bestrijden of ons gezond te houden. Enkele andere belangrijke conclusies uit dit voortdurende debat zijn:
- De geschiedenis is onze leermeester. De geavanceerde hulpmiddelen van vandaag sluiten de waarnemingen en ideeën uit het verleden niet uit.
- Wetenschap evolueert altijd. Concurrerende theorieën brengen ons meestal dichter bij de waarheid dan een van beide alleen.
- Het menselijk lichaam is oneindig complex. Artsen en wetenschappers kunnen de indruk wekken dat aspecten van het leven en de gezondheid begrepen worden, maar de wonderen van Gods schepping zorgen ervoor dat er altijd meer te weten valt.
- Een natuurlijke benadering van gezondheid en genezing kan op de lange termijn betere resultaten opleveren dan een door de mens gemaakt arsenaal. Door samen te werken met Gods ontwerp is de kans groter dat het terrein in balans wordt gebracht en de gezondheid wordt bevorderd dan wanneer we ons richten op het elimineren van een externe boosdoener.
