Ένα ανεπίσημο Q&A σχετικά με τον Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό
1.Γιατί αυτό το ανεπίσημο Q&A;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) περιλαμβάνει στην ιστοσελίδα του ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τα προτεινόμενα μέτρα έκτακτης ανάγκης για την υγεία. Το έγγραφο αυτό καθορίζει μη επαρκώς νομοσχέδια τροποποιήσεων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατική διαδικασία. Ως εκ τούτου, οι προτάσεις και οι επιπτώσεις τους εξηγούνται περαιτέρω εδώ, με βάση τα νομοσχέδια του ΠΟΥ, για την υποστήριξη μιας τεκμηριωμένης λήψης αποφάσεων αποφάσεων από τα κράτη, τους νομοθέτες, τα εκλεγμένα πρόσωπα και το κοινό.
2. Τί είναι ο ΔΥΚ (2005)
Ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός αποτελεί μια νομικά δεσμευτική διεθνή πράξη που εγκρίθηκε βάσει του άρθρου 21 του Καταστατικού του ΠΟΥ, το οποίο απαιτεί αποδοχή μόνο από την απλή πλειοψηφία των κρατών μελών. Υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1951 και έχει τροποποιηθεί περιοδικά. Η τρέχουσα έκδοση εγκρίθηκε το 2005 και τέθηκε σε ισχύ το 2007. Έχει 196 κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των 194 κρατών μελών του ΠΟΥ.
Σκοπός του ΔΥΚ (2005) ήταν η βελτίωση του συντονισμού διεθνούς επιτήρησης και της ανταπόκριση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, ιδίως πανδημιών, για: “πρόληψη, προστασία, έλεγχο και την παροχή ανταπόκρισης στη διεθνή εξάπλωση της νόσου, με τρόπους που είναι ανάλογοι και περιορίζονται στους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, και οι οποίοι απέχουν από περιττές παρεμβάσεις στη διεθνή κυκλοφορία και το εμπόριο.”
3. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των Κρατών Μελών;
Ο ΔΥΚ (2005) περιέχει διατάξεις και παραρτήματα με διαφορετικά επίπεδα υποχρεώσεων για τα κράτη μέλη, που καλύπτουν την επιτήρηση των εξάρσεων της νόσου, την υποβολή εκθέσεων, την ανταλλαγή πληροφοριών και την ανάπτυξη ικανοτήτων των εθνικών υγειονομικών αρχών.
Ο κανονισμός, όπως ισχύει σήμερα, αποσκοπεί στο σεβασμό της κυριαρχίας των Κρατών, αφήνοντας μεγάλη ευελιξία, προαιρετική εκτίμηση και λήψη αποφάσεων στα κράτη όσον αφορά την αξιολόγηση των κρουσμάτων, αλλά περιλαμβάνει τη λήψη ορισμένων υποχρεωτικών μέτρων.
4. Ποιες είναι οι σημερινές αρμοδιότητες του ΠΟΥ βάσει του ΔΥΚ (2005);
Ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ (ΓΔ) έχει την εξουσία να κηρύξει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος (PHEIC). Ο ΠΟΥ έχει την εντολή να ενημερώνει τα άλλα Κράτη, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου Κράτους, και να συγκαλεί την Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης. Αν και οι πανδημίες είναι ιστορικά σπάνιες, η εξουσία αυτή έχει χρησιμοποιηθεί 3 φορές από το 2020, όσον αφορά τον SARS-CoV-2, τον Mpox (πρώην monkeypox) και τον Ebola .
Ο ΓΔ έχει την εξουσία να κάνει προσωρινές συστάσεις στα κράτη βάσει PHIEC σχετικά με πρόσωπα, φορτία, εμπορευματοκιβώτια, μεταφορικά μέσα, εμπορεύματα και ταχυδρομικά δέματα. Αυτές περιλαμβάνουν περιοριστικά μέτρα όπως κλείσιμο των συνόρων, αναγκαστική καραντίνα ατόμων, υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις, δοκιμές και εμβολιασμούς, εντοπισμό επαφών και έλεγχο (άρθρο 18). Ο ΠΟΥ είναι επίσης εξουσιοδοτημένος να διατυπώνει “μόνιμες συστάσεις για τα κατάλληλα υγειονομικά μέτρα” προκειμένου να διασφαλίσει την καλύτερη εφαρμογή των κανονισμών (άρθρο 16).
5. Είναι δεσμευτικές οι τρέχουσες προσωρινές και μόνιμες συστάσεις του ΠΟΥ;
Όχι. Οι συστάσεις αυτές είναι μη δεσμευτικές συμβουλές (άρθρο 1), πράγμα που σημαίνει ότι τα Κράτη μπορούν να επιλέξουν να μην τις ακολουθήσουν χωρίς συνέπειες. Αυτό απαιτήθηκε από τα κράτη που υιοθέτησαν τον ΔΥΚ (2005), ως μέσο διατήρησης της κυριαρχίας τους έναντι πιθανών καταχρηστικών εξουσιών μη εκλεγμένων διεθνών αξιωματούχων.
6. Γιατί προτείνονται τροποποιήσεις;
Έχουν διατυπωθεί επιχειρήματα ότι οι τροποποιήσεις του ΔΥΚ είναι απαραίτητες λόγω του αυξανόμενου κινδύνου πανδημίας, αλλά όπως αναφέρει ο ΠΟΥ, αυτά είναι ιστορικά αβάσιμα, καθώς η θνησιμότητα μειώθηκε τα τελευταία 120 χρόνια με την έλευση των αντιβιοτικών, της καλύτερης ιατρικής περίθαλψης και των καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.
Ομοίως, τα επιχειρήματα ότι η αλληλεπίδραση ανθρώπου-ζώων αυξάνεται είναι ασύμβατα με τη σταθερή απώλεια βιοτόπων και βιοποικιλότητας και το μειωμένο αριθμό ανθρώπων που ζουν σε στενή και παρατεταμένη επαφή με αγροτικά ή άγρια ζώα.
Οι ιδιώτες επενδυτές και τα εμπορικά συμφέροντα αποκτούν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στη χρηματοδότηση του ΠΟΥ, ενώ τόσο η ιδιωτική όσο και η κρατική χρηματοδότηση είναι πλέον “καθορισμένη”, πράγμα που σημαίνει ότι οι χρηματοδότες αποφασίζουν πώς ο ΠΟΥ θα δαπανήσει την παρεχόμενη χρηματοδότηση. Η φαρμακοβιομηχανία που κυριαρχεί στην χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και οι κύριοι ιδιωτικοί χρηματοδότες έχουν συγκεντρώσει σημαντικό πλούτο μέσω της απόκρισης του Covid-19. Αυτοί οι χρηματοδότες κατευθύνουν επίσης συναφείς οργανισμούς με επίκεντρο τα εμβόλια, τη συμμαχία Gavi και το CEPI. Οι δύο κύριοι κρατικοί χρηματοδότες, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία, έχουν επενδύσει πολλά σε θεραπείες που βασίζονται σε εμβόλια για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.
Ο ΠΟΥ επηρεάζεται επίσης έντονα από μη δημοκρατικά πολιτικά συμφέροντα μέσω του διορισμού του ΓΔ και των ανώτερων αξιωματούχων, της σύνθεσης του Εκτελεστικού Συμβουλίου και του διοικητικού του οργάνου και της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας (ΠΣΥ). Συνεπώς, οι δράσεις και οι πολιτικές του δεν βασίζονται στις προσεγγίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ατομική ελευθερία που φαινομενικά καθοδηγούν τις περισσότερες συνταγματικές δημοκρατίες.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι τα εμπορικά και άλλα κατοχυρωμένα συμφέροντα παρέχουν σημαντική ώθηση για μεγαλύτερο συγκεντρωτικό έλεγχο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, πιθανότατα με γνώμονα το κέρδος, ενώ η ιεράρχηση προτεραιοτήτων με βάση την επιβάρυνση της νόσου και τους κανόνες ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαίνεται να είναι λιγότερο σημαντικοί παράγοντες.
7. Ποιος βρίσκεται πίσω από τη διαδικασία τροποποίησης;
Η απόφαση για την έναρξη της διαδικασίας τροποποίησης, ελήφθη τον Ιανουάριο του 2022 από το Εκτελεστικό Συμβούλιο, που αποτελείται από 34 άτομα από εκλεγμένα Κράτη Μέλη, και υποστήριζε την ανάγκη για επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση πιθανών διεθνών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.
Όπως είναι κοινή πρακτική στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, η διαδικασία πιθανώς υποκινείται και υποστηρίζεται από μια ομάδα ισχυρών κρατών, τα οποία συνεργάζονται στενά με τη γραμματεία του ΠΟΥ για να επιτύχουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα μέσω της διακυβερνητικής διαδικασίας. Οι προηγούμενες προτεινόμενες τροποποιήσεις που συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν το 2022 από το διοικητικό όργανο του ΠΟΥ, το WHA, προτάθηκαν όλες από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι νέες προτάσεις απαιτούν καλύτερη συμμόρφωση με τους ΔΥΚ, περισσότερο έλεγχο του ΠΟΥ και των κρατών στις δραστηριότητες των πολιτών και, κατά συνέπεια, λιγότερα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερία για τα άτομα. Αυτό προωθείται στο όνομα της ισότητας και του γενικότερου καλού, αντικατοπτρίζοντας τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν ως απάντηση στο Covid-19 ενάντια σε προηγούμενες οδηγίες για τη δημόσια υγεία και τους κανόνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μέρος της πρώτης σειράς τροποποιήσεων εγκρίθηκε τον Μάιο του 2022 με συναίνεση μέσω της Επιτροπής Α της 75ης WHA, συνεπώς χωρίς επίσημη ψηφοφορία. Αυτές οι τροποποιήσεις, που θα τεθούν σε ισχύ σε δύο χρόνια (2024), θα μειώσουν την περίοδο για απορρίψεις και επιφυλάξεις σε (μελλοντικές) τροποποιήσεις του ΔΥΚ από 18 σε 10 μήνες.
8. Τι προτείνεται για τη μείωση της κρατικής και ατομικής κυριαρχίας;
Αρκετές προτάσεις στοχεύουν στην επέκταση του σκοπού και του πεδίου εφαρμογής των ΔΥΚ σε “όλους τους κινδύνους που ενδέχεται να επηρεάσουν τη δημόσια υγεία” (τροποποίηση του άρθρου 2). Οι μη δεσμευτικές συστάσεις θα καταστούν δεσμευτικές (τροποποιήσεις στο άρθρο 1 και νέο άρθρο 13Α).
Πολλές από τις προτάσεις αποσκοπούν στη μείωση της κυριαρχίας των Κρατών και δίνουν στους αξιωματούχους του ΠΟΥ (ΓΔ, περιφερειακούς διευθυντές, τεχνικό προσωπικό) νέες και εκτεταμένες εξουσίες, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης δεσμευτικών συστάσεων. Τα Κράτη που δεν απορρίπτουν τις τροποποιήσεις “αναλαμβάνουν” την υποχρέωση να ακολουθούν τις συστάσεις του ΓΔ (άρθρο 13Α). Αυτές συνοδεύονται από προτάσεις για τη δημιουργία ευρύτερης γραφειοκρατίας στον τομέα της δημόσιας υγείας σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, καθώς και από νέους φορείς και πλατφόρμες για την παρακολούθηση και τη διασφάλιση της συμμόρφωσης του Κράτους.
Σύμφωνα με τις τρέχουσες προτάσεις, οι κάτοχοι πνευματικής ιδιοκτησίας θα αναγκαστούν να παραιτηθούν από τα αποκλειστικά δικαιώματά τους σε περιπτώσεις πανδημιών, όταν ο ΠΟΥ εφαρμόζει τον “μηχανισμό κατανομής” που αποσκοπεί στην εξασφάλιση πρόσβασης σε ιατρικά εφόδια με βάση τις απόψεις του ΠΟΥ (νέο άρθρο 13Α).
Εάν ψηφιστεί, ο ΓΔ του ΠΟΥ θα είναι σε θέση να υπαγορεύει περιορισμούς και άλλα μέτρα ανά πάσα στιγμή για οποιονδήποτε πιθανό κίνδυνο..
Η ελευθερία συζήτησης και εναντίωσης στις συστάσεις του ΠΟΥ θα περιοριστεί επίσης. Οι προτάσεις καλούν τον ΠΟΥ και τα κράτη να αντιμετωπίσουν την παραπληροφόρηση (τροποποίηση του άρθρου 44.2), με την υπόθεση ότι η επιστημονική γνώση και η ορθότητα της δημόσιας υγείας προκύπτουν από έναν μόνο οργανισμό και όσους συνεργάζονται μαζί του και όχι από μια συνεχή ανοικτή διαδικασία έρευνας και συζήτησης.
9. Ποιες τρέχουσες προαιρετικές συστάσεις θα καταστούν υποχρεωτικές;
Οι πάγιες και οι προσωρινές συστάσεις, που σήμερα αποτελούν απλές συμβουλές του ΠΟΥ και δεν είναι δεσμευτικές, θα γίνουν δεσμευτικές (άρθρα 1 και 13Α). Οι πάγιες συστάσεις θα περιλαμβάνουν επίσης εκείνα “που αφορούν την πρόσβαση και τη διαθεσιμότητα προϊόντων υγείας, τεχνολογιών και τεχνογνωσίας, συμπεριλαμβανομένου ενός μηχανισμού κατανομής για τη δίκαιη και ισότιμη πρόσβασή τους” (τροποποίηση του άρθρου 16), υπονοώντας υποχρεωτική απαίτηση και μεταφορά προϊόντων υγείας κατόπιν αιτήματος του ΠΟΥ.
Επί του παρόντος, τα Κράτη μπορούν να αξιολογήσουν τα συμβάντα δημόσιας υγείας και να αποφασίσουν ποια μέτρα και πολιτικές θα λάβουν. Σύμφωνα με τις νέες προτάσεις, ο ΠΟΥ μπορεί να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ακόμη και για απλές πιθανές απειλές, χωρίς τη συγκατάθεση του Κράτους, και να υπαγορεύσει τα μέτρα δημόσιας υγείας που πρέπει να ακολουθηθούν (τροποποίηση του άρθρου 12, νέο άρθρο 13Α).
Οι συστάσεις (άρθρο 18.1) σχετικά με πρόσωπα περιλαμβάνουν:
- επανεξέταση του ιστορικού ταξιδιών σε πληγείσες περιοχές,
- επανεξέταση των αποδεικτικών ιατρικών εξετάσεων και τυχόν εργαστηριακών αναλύσεων,
- απαίτηση ιατρικής εξέτασης,
- επανεξέταση της απόδειξης εμβολιασμού ή άλλης προφύλαξης,
- απαίτηση εμβολιασμού ή άλλης προφύλαξης,
- να θέτουν τα ύποπτα άτομα υπό δημόσια υγειονομική παρακολούθηση,
- εφαρμογή καραντίνας ή άλλων υγειονομικών μέτρων για τα ύποπτα πρόσωπα,
- να εφαρμόζουν απομόνωση και θεραπεία των προσβεβλημένων ατόμων,
- να εντοπίζουν τις επαφές των ύποπτων ή προσβεβλημένων ατόμων,
- να αρνούνται την είσοδο υπόπτων και προσβεβλημένων ατόμων,
- άρνηση εισόδου μη ύποπτων ατόμων στις πληγείσες περιοχές- και
- εφαρμογή ελέγχου εξόδου ή/και περιορισμών για τα άτομα από τις πληγείσες περιοχές.
Προτείνονται νέοι μηχανισμοί συμμόρφωσης (Οικουμενική Περιοδική Αξιολόγηση Υγείας, “ενισχυμένος μηχανισμός αξιολόγησης του ΔΥΚ”) και οι αρχές (Επιτροπή Εφαρμογής, Επιτροπή Συμμόρφωσης) για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση του Κράτους (αντίστοιχα, τροποποίηση του άρθρου 5.1, νέο άρθρο 53Α και νέο κεφάλαιο IV).
10. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;
Η διαδικασία τροποποίησης βρίσκεται στα χέρια μιας Ομάδας Εργασίας του ΠΟΥ (WGIHR), η οποία έχει αναλάβει να εξορθολογήσει, να εξετάσει και να διαπραγματευτεί ένα αποτέλεσμα σχετικά με περισσότερες από 300 προτεινόμενες τροποποιήσεις. Ανακοινώθηκε ότι η WGIHR θα παρουσιάσει το τελικό κείμενο στην 77η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας τον Μάιο του 2024 προς εξέταση. Εάν εγκριθεί (απαιτείται συμφωνία του 50% των παρόντων), τα Κράτη θα έχουν στη διάθεσή τους 10 μήνες για να το απορρίψουν, μετά τους οποίους θα τεθεί σε ισχύ για τα Κράτη που δεν το απέρριψαν 2 μήνες αργότερα.
11. Πόσο πιθανό είναι να γίνουν δεκτές αυτές οι τροποποιήσεις;
Εάν υποβληθούν προς ψήφιση, η έγκρισή τους απαιτεί μόνο απλή πλειοψηφία των 194 κρατών της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας που είναι παρόντα και ψηφίζουν (αλλά η συνθήκη για την πανδημία θα απαιτήσει πλειοψηφία δύο τρίτων). Εναλλακτικά, μια επιτροπή της Συνέλευσης μπορεί να ανατεθεί να διαπραγματευτεί και να επιτύχει απλώς συναίνεση.
Οποιαδήποτε από τις δύο οδούς φαίνεται ότι είναι πιθανό να οδηγήσει στην υιοθέτηση. Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει η πλειοψηφία των παρόντων κρατών να ψηφίσει ενεργά εναντίον τους. Μικρή διαφωνία είναι εμφανής μεταξύ των αντιπροσωπειών των κρατών μελών, αλλά είναι πιθανό ότι ορισμένες διατυπώσεις θα βελτιωθούν και ότι ορισμένες τροπολογίες μπορεί να μην τεθούν σε ψηφοφορία το 2024.
12. Πώς θα επηρεάσει τους απλούς ανθρώπους;
Εάν εγκριθούν οι τροποποιήσεις, οι άνθρωποι θα έχουν lockdown, κλείσιμο συνόρων, καραντίνα, εξετάσεις και απαίτηση εμβολιασμού που θα τους επιβληθούν από αξιωματούχους του ΠΟΥ στα κεντρικά γραφεία (Γενεύη, Ελβετία) ή σε ένα Περιφερειακό Γραφείο του ΠΟΥ (τροποποίηση του άρθρου 18). Τέτοιες εντολές επηρεάζουν τα δικαιώματα ατομικής και σωματικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος επιλογής ιατρικής διαχείρισης, του δικαιώματος στην εργασία, την εκπαίδευση, τα ταξίδια και την παρακολούθηση πολιτιστικών, οικογενειακών και θρησκευτικών πρακτικών. Η εμπειρία από την αντιμετώπιση του Covid-19 δείχνει ότι οι περιορισμοί αυτοί είναι πιθανό να εφαρμοστούν ανεξάρτητα από τον ατομικό κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου του θεσμού του μαζικού εμβολιασμού ανεξάρτητα από τον ατομικό κίνδυνο ή προηγούμενης έκθεσης σε ασθένεια.
Τα μέτρα αυτά θα επηρεάσουν αρνητικά τις εθνικές οικονομίες μέσω του κλεισίματος των συνόρων, των περιορισμών στο εμπόριο και της διακοπής των γραμμών εφοδιασμού. Οι μειώσεις στο διεθνές εμπόριο και τον τουρισμό, που συμβάλλουν σημαντικά σε πολλές μικρότερες και χαμηλού ΑΕΠ οικονομίες, θα το επιδεινώσουν. Η αύξηση της φτώχειας συνδέεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής και ιδίως με υψηλότερη βρεφική θνησιμότητα στις χώρες με χαμηλό εισόδημα.
Οι νέες τροποποιήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δικαιολογήσουν την υιοθέτηση νόμων και κανονισμών που ποινικοποιούν την παραπληροφόρηση, παραπέμποντας σε πληροφορίες και απόψεις αντίθετες με αυτές του ΠΟΥ (τροποποίηση του άρθρου 44).
13. Πόσο πιθανό είναι ο ΠΟΥ να θεσπίσει αυτές τις απαιτήσεις;
Στα μέσα του 2022, ο ΓΔ κήρυξε PHEIC για την ευλογιά των πιθήκων (monkeypox), παρά τη συμβουλή της Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης, και αφού μόλις 5 άνθρωποι είχαν πεθάνει παγκοσμίως, μέσα σε ένα πολύ σαφώς καθορισμένο δημογραφικό πληθυσμό. Η κήρυξη παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τον Μάιο του 2023, παρά τους μόλις 140 θανάτους παγκοσμίως.
Η PHEIC της επιδημίας Covid-19 συνεχίστηκε για πάνω από 3 χρόνια, αν και η θνησιμότητα περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε μεγάλες ηλικίες με ορισμένες συννοσηρότητες, η ανοσία μετά τη μόλυνση αποδείχθηκε ότι ήταν άκρως προστατευτική εντός του πρώτου έτους και τα ποσοστά θνησιμότητας από τη μόλυνση σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν σχεδόν ισοδύναμα με αυτά της γρίπης. Η προτεινόμενη συνθήκη για την πανδημία που συνοδεύει τις τροποποιήσεις του ΔΥΚ εισάγει την έννοια της ενιαίας υγείας (One Health), επεκτείνοντας τις ενδεχόμενες απειλές σε κάθε πιθανή αλλαγή στη βιόσφαιρα που μπορεί να επηρεάσει την ανθρώπινη υγεία και ευημερία, ενώ οι τροποποιήσεις των ΔΥΚ τονίζουν τη συμπερίληψη της “ενδεχόμενης” βλάβης και όχι της αποδεδειγμένης βλάβης, παρέχοντας πολύ ευρύ πεδίο εφαρμογής για τη δικαιολόγηση μιας PHEIC.
Οι δηλώσεις του ΠΟΥ σχετικά με τη ενδεχόμενη απειλή μιας “επόμενης πανδημίας ” δεν συνάδουν με το ίδιο το ιστορικό αρχείο του σχετικά με τη σπανιότητα των πανδημιών. Σημαντικά εμπορικά και ιδιωτικά συμφέροντα που έχουν επωφεληθεί από την αντίδραση του Covid-19 συμμετέχουν επίσης σε μεγάλο βαθμό στην ατζέντα των επειγόντων περιστατικών υγείας και είναι άμεσοι χρηματοδότες των δραστηριοτήτων του ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της επιδημίας.
Ως εκ τούτου, φαίνεται πολύ πιθανό οι δηλώσεις PHEIC να επιβάλλονται με αυξανόμενη συχνότητα τα επόμενα χρόνια, καθώς αυτές οι δηλώσεις θα προσφέρουν σαφές όφελος σε όσους επηρεάζουν τη διαδικασία.
14. Τι είναι το σχέδιο συνθήκης για την πανδημία;
Παράλληλα με αυτή τη διαδικασία, προετοιμάζεται μια πανδημική συνθήκη ή “συμφωνία”(CA+ ) με παρόμοια κίνητρα και πιθανότατα προερχόμενη από την ίδια ομάδα κρατών. Ανακοινώθηκε επίσης το ίδιο χρονοδιάγραμμα. Σε αντίθεση με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, οι οποίες μπορούν να εγκριθούν με απλή πλειοψηφία ή με συναίνεση, η συνθήκη θα απαιτήσει πιθανότατα τη σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον των δύο τρίτων των Κρατών Μελών που είναι παρόντα και ψηφίζουν. Τριάντα κράτη πρέπει στη συνέχεια να την επικυρώσουν και μπορεί να τεθεί σε ισχύ 30 ημέρες αργότερα. Ορισμένες διατάξεις ενδέχεται να τεθούν σε ισχύ νωρίτερα.
15. Είναι δικαιολογημένη η ετοιμότητα για πανδημία;
Οι πανδημίες έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία. Ιστορικά, οι περισσότερες οφείλονταν σε βακτηριακές λοιμώξεις, που συχνά επιδεινώνονταν από την κακή υγιεινή. Τέτοιες πανδημίες είναι πλέον εύκολα ελεγχόμενες. Στην τελευταία σοβαρή πανδημία, την ισπανική γρίπη (γρίπη) του 1918-19, οι περισσότεροι θάνατοι πιστεύεται ότι οφείλονται σε δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις που σήμερα αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Ο ΠΟΥ καταγράφει πανδημίες γρίπης μόνο 3 φορές στα επόμενα 100 χρόνια, κάθε μία από τις οποίες σκότωνε πολύ λιγότερους από όσους πεθαίνουν σήμερα ετησίως από τη φυματίωση. Η θνησιμότητα κατά την επιδημία Covid-19 είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, καθώς οι ορισμοί και οι αναφορές διέφεραν, η μέση ηλικία του σχετιζόμενου θανάτου ήταν άνω των 75 ετών και η ανταπόκριση της δημόσιας υγείας αύξησε τη θνησιμότητα από άλλες ασθένειες.
Η μεγαλύτερη θνησιμότητα από το Covid-19 σχετιζόταν με σοβαρές συννοσηρότητες, ιδίως εκείνες που σχετίζονται με μεταβολικό σύνδρομο, όπως ο διαβήτης, ο σακχαρώδης διαβήτης και η παχυσαρκία. Έως και το ένα τρίτο των θανάτων που σχετίζονταν με το Covid συνδέθηκε επίσης με μειωμένη ανοσία λόγω έλλειψης βιταμίνης D και άλλων ελλείψεων μικροθρεπτικών συστατικών.
Επομένως, οι πανδημίες είναι σπάνιες και με σχετικά χαμηλή επιβάρυνση για την υγεία στη σύγχρονη εποχή, ιδίως σε σύγκριση με την αυξανόμενη επιβάρυνση από μεταβολικά νοσήματα και ενδημικά λοιμώδη νοσήματα σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα. Η ετοιμότητα, όσον αφορά τη μείωση της θνησιμότητας, επιτυγχάνεται πιθανώς καλύτερα με την αντιμετώπιση της υποκείμενης εξασθένησης της έμφυτης ανοσίας, συμπεριλαμβανομένων των ελλείψεων μικροθρεπτικών συστατικών και βιταμινών, των μεταβολικών ασθενειών και ενδεχομένως των ασθενειών που σχετίζονται με το στρες.
Τέτοιες προσεγγίσεις παράγουν επίσης σαφή οφέλη για την υγεία μεταξύ κρουσμάτων λοιμωδών νόσων. Όπως αποδείχθηκε μέσω της αντιμετώπισης του Covid-19, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η επιτήρηση, το κλείσιμο των συνόρων, οι περιορισμοί στη δραστηριότητα και ο μαζικός εμβολιασμός βελτιώνουν τα αποτελέσματα, ενώ έχουν βαρύ κόστος σε άλλους τομείς, ιδίως για τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα. Αυτή ήταν η βάση της συμβουλής του ΠΟΥ κατά του κλεισίματος των συνόρων και άλλων μέτρων τύπου “lockdown” στις κατευθυντήριες γραμμές του για την πανδημία γρίπης του 2019.
16. Τι μπορείτε να κάνετε
Για να εκτιμήσουμε τις επιπτώσεις που επιδιώκουν να μας οδηγήσουν οι τροποποιήσεις του ΔΥΚ και η συνοδευτική συνθήκη για την πανδημία, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να θέσουμε ορισμένα περαιτέρω βασικά ερωτήματα:
Αυτό μοιάζει με ισότητα και δημοκρατική διαδικασία ή με ολοκληρωτισμό;
Θα έπρεπε οι αξιωματούχοι του ΠΟΥ να έχουν την εξουσία να κηρύσσουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη χώρα σας και να υπαγορεύουν μέτρα; Το ιστορικό τους στη διαχείριση πρόσφατων επιδημιών, καθώς και οι συγκρούσεις συμφερόντων και οι πολιτικές τάσεις των φορέων που τους χρηματοδοτούν και τους κατευθύνουν, το επηρεάζουν αυτό;
Θέλουμε μια κοινωνία που μπορεί να κλείνει ανά πάσα στιγμή από μη υπόλογους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν στη συνέχεια να επιβάλλουν σε εμάς και τα παιδιά μας να κάνουμε εβδομαδιαίες εξετάσεις και τακτικά εμβόλια για να μπορούμε να πάμε σε ένα πάρκο;
Γιατί υπάρχει επείγουσα ανάγκη να μειωθεί η ελευθερία δράσης και έκφρασής μας τώρα, για θεωρούμενες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που είναι ιστορικά σπάνιες; Είναι αυτή μια καλύτερη και αναγκαία προσέγγιση της ζωής σε σύγκριση με εκείνη που ακολουθήθηκε τα τελευταία 100 χρόνια;
Σας καλούμε να ενημερωθείτε σχετικά και να σχηματίσετε τη δική σας γνώμη.
Σας ενθαρρύνουμε να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους σας, τους τοπικούς ηγέτες και τους ανθρώπους γύρω σας.
Θα χαιρόμασταν όλοι αν συμμετείχατε στην παγκόσμια ανησυχία σχετικά με αυτή τη διαδικασία με οποιονδήποτε τρόπο μπορείτε. Αυτό περιλαμβάνει την ενθάρρυνση ανοικτής συζήτησης με γείτονες και φίλους.
Η ελευθερία δεν είναι κάτι που κάποιος σας παραχωρεί, είναι το εκ γενετής δικαίωμά σας. Όμως η ιστορία μας δείχνει ότι κλέβεται επίσης εύκολα.
Ο ΠΟΥ έχει γίνει εργαλείο εκείνων που θα ήθελαν να μας χειραγωγήσουν για λόγους απληστίας και προσωπικού συμφέροντος. Σε προηγούμενες εποχές, οι άνθρωποι στάθηκαν ενάντια σε αυτούς που προσπάθησαν να τους εκμεταλλευτούν και να τους υποδουλώσουν, διεκδίκησαν εκ νέου τα δικαιώματά τους και έσωσαν την κοινωνία για τα παιδιά τους. Αυτό που αντιμετωπίζουμε δεν είναι καινούργιο – η κοινωνία αντιμετωπίζει περιοδικά τέτοιες προκλήσεις και τις ξεπερνά.
Συνιστώμενη ανάγνωση
Δικτυακός τόπος του ΠΟΥ:
- Μηδενικό σχέδιο του ΠΟΥ CA+ προς εξέταση από το Διακυβερνητικό Διαπραγματευτικό Όργανο κατά την τέταρτη συνεδρίασή
- Διαδικτυακό αποθετήριο τροποποιήσεων του ΔΥΚ του ΠΟΥ
- Συνθήκη CA+ Αποθετήριο ιστοσελίδων ΠΟΥ
Επιλεγμένα σχόλια:
- Ένα φύλλο εξαπάτησης για τους νομοθέτες σχετικά με τον ΠΟΥ και τα επείγοντα περιστατικά υγείας
- Τροποποιήσεις στον Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό του ΠΟΥ: Ένας σχολιασμένος οδηγός
- Η πιο επικίνδυνη συνθήκη που προτάθηκε ποτέ
– Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού: Ανάλυση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από το Brownstone Institute
Suggest a correction
