Ο Πρόεδρος του ΟΗΕ εγκρίνει τη διακήρυξη για τις πανδημίες – Οι ειδικοί σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων προειδοποιούν για “ψηφιακό γκουλάγκ”

Παρά τις αντιρρήσεις 11 κρατών, ο πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε σήμερα διακήρυξη για την πρόληψη πανδημιών που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας παγκόσμιας αρχής για τις πανδημίες. Οι επικριτές είπαν ότι η διακήρυξη υποστηρίζει περιορισμούς τύπου COVID-19, συμπεριλαμβανομένων “του κλεισίματος των σχολείων και της δυσανάλογης ώθησης των γυναικών εκτός εργασίας και στη φτώχεια.”

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από την ιστοσελίδα The Defender – Children’s Health Defense’s News & Views

Ο πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ΓΣΗΕ) ενέκρινε σήμερα τη μη δεσμευτική διακήρυξη του ΟΗΕ για την πρόληψη, ετοιμότητα και αντιμετώπιση της πανδημίας (PPPR), χωρίς ψηφοφορία στην ολομέλεια και παρά τις αντιρρήσεις 11 εθνών.

Οι επικριτές χαρακτήρισαν τη διακήρυξη, η οποία επιδιώκει τη δημιουργία μιας παγκόσμιας αρχής για την αντιμετώπιση πανδημίας με εξουσία να επιβάλλει lockdown, καθολικό εμβολιασμό και να λογοκρίνει την “παραπληροφόρηση”, “πλάνη” και “διαταραχή.”

Η έγκριση ήρθε στο πλαίσιο μιας συνάντησης υψηλού επιπέδου για το PPPR. Αλλά τι σημαίνει η διακήρυξη στην πράξη;

Για τους υποστηρικτές της, η διακήρυξη είναι ένα σημαντικό βήμα προς τον παγκόσμιο συντονισμό στην πρόληψη πανδημιών και τη δημόσια υγεία.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), “παρουσιάζει μια ευκαιρία … για την πρόληψη και την προετοιμασία για τις πανδημίες και τις συνέπειές τους, χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση που περιλαμβάνει όλους τους κυβερνητικούς τομείς.”

Ο ΠΟΥ δήλωσε επίσης ότι το PPPR στοχεύει στην “εφαρμογή των διδαγμάτων που αντλήθηκαν από την πανδημία COVID-19 ” και “έρχεται τη στιγμή που ο κόσμος αντιμετωπίζει πολλαπλές ανθρωπιστικές και κλιματικές κρίσεις που απειλούν τις ζωές και τα μέσα διαβίωσης σε όλο τον κόσμο.”

Σε δήλωσή του, ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε: “Αν ο COVID-19 μας δίδαξε κάτι, είναι ότι όταν η υγεία κινδυνεύει, όλα κινδυνεύουν.” Συνέδεσε το PPPR με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ, λέγοντας ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες θα πρέπει να “δείξουν ότι έλαβαν τα επώδυνα μαθήματα της πανδημίας.”

Ο δικηγόρος Lawrence Gostin, επικεφαλής του Κέντρου Συνεργασίας του ΠΟΥ του Πανεπιστημίου Georgetown – ένα βασικό πρόσωπο που “παίζει βασικό ρόλο στα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων” για την προτεινόμενη “συνθήκη για την πανδημία” και τις τροποποιήσεις των Διεθνών Υγειονομικών Κανονισμών (2005) (ΔΥΚ) ) – δήλωσε ότι η συνάντηση υψηλού επιπέδου “είναι η καλύτερη ευκαιρία μας να κερδίσουμε την υποστήριξη και τη βαθιά δέσμευση των αρχηγών κρατών και των κυβερνήσεων.”

“Πρωτοφανής” συμφωνία εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας

Άλλοι εμπειρογνώμονες είχαν διαφορετική άποψη. Ο συγγραφέας και podcaster Frank Gaffney, ιδρυτής και πρόεδρος του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, δήλωσε στο The Defender ότι είναι “πολύ ανησυχητικό” το γεγονός ότι ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ “θα ενθαρρύνουν περαιτέρω, αν όχι θα εξουσιοδοτούν στην πραγματικότητα, το είδος της μόνιμης ικανότητας ή της εξουσίας από μέρους τους να υπαγορεύουν ουσιαστικά τι συνιστά κατάσταση έκτακτης ανάγκης.”

“Δεν μπορεί να παρακαμφθεί το γεγονός ότι αυτό θα γίνει εις βάρος της κυριαρχίας των διαφόρων εθνών που στη συνέχεια θα τους ειπωθεί ότι έχουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα τους ειπωθεί τι πρέπει να κάνουν γι’ αυτό”, πρόσθεσε. “Αυτό είναι πρωτοφανές.”

Ο Gostin δήλωσε ότι “οι διαπραγματευτές βρίσκονται σε αδιέξοδο” ως προς το πώς να εξισορροπήσουν τη λογοδοσία και την κυριαρχία κατά την εφαρμογή μέσων όπως το PPPR, οι ΔΥΚ ή η “συνθήκη για την πανδημία.”

Γράφοντας για το Brownstone Institute, ο Dr. David Bell, ιατρός δημόσιας υγείας, σύμβουλος βιοτεχνολογίας και πρώην διευθυντής των παγκόσμιων τεχνολογιών υγείας στο Intellectual Ventures Global Good Fund, δήλωσε ότι “ο κύριος στόχος” του PPPR “είναι να υποστηρίξει” τη “συνθήκη για την πανδημία” και τις τροποποιήσεις των ΔΥΚ που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση από τα κράτη μέλη του ΠΟΥ.

Ο Bell δήλωσε ότι υπάρχει μια “διαδικασία σιωπής”, “που σημαίνει ότι τα κράτη που δεν θα απαντήσουν θα θεωρηθούν υποστηρικτές του κειμένου.” Είπε ότι το κείμενο είναι “σαφώς αντιφατικό, μερικές φορές λανθασμένο και συχνά χωρίς νόημα” και έχει ως στόχο να συγκεντρώσει την εξουσία στον ΠΟΥ.

Ο Bell δήλωσε στο The Defender: “Η διακήρυξη δεν γράφτηκε με σοβαρή πρόθεση, αλλά είναι ουσιαστικά κενή ρητορική που προωθεί τη συνεχή συγκέντρωση του ελέγχου που επιδιώκουν ανοιχτά ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ, εις βάρος της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας.”

Ο Francis Boyle, J.D., Ph.D., ειδικός σε θέματα βιολογικών όπλων και καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, ο οποίος συνέταξε τον νόμο για τα Βιολογικά Όπλα κατά της Τρομοκρατίας του 1989, συμφώνησε. “Οι ίδιοι άνθρωποι που συνέταξαν τη συνθήκη για την πανδημία και τις τροποποιήσεις των ΔΥΚ συνέταξαν το έγγραφο PPPR”, δήλωσε ο Bell στο The Defender.

“Πρόκειται για μια πλήρη πίεση για να κάνουν το σύνολο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τις εξειδικευμένες υπηρεσίες του και τις συνδεδεμένες οργανώσεις του, να υποστηρίξουν το προτεινόμενο παγκοσμιοποιητικό, ολοκληρωτικό, ιατρικό και επιστημονικό αστυνομικό κράτος του ΠΟΥ”, είπε.

Η σημερινή συνάντηση υψηλού επιπέδου περιελάμβανε προγραμματισμένες ομιλίες από 158 εθνικούς εκπροσώπους, συμπεριλαμβανομένων των προέδρων ή πρωθυπουργών 34 χωρών και, εκπροσωπώντας τις ΗΠΑ, τον υπουργό εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν.

Στους συμμετέχοντες στο πάνελ περιλαμβάνονταν ο Γερμανός υπουργός Υγείας δρ Karl Lauterbach και εκπρόσωποι του Οργανισμού Βιοτεχνολογικής Καινοτομίας.

Τι σημαίνει η διακήρυξη για εσάς

Το τελικό κείμενο της πολιτικής διακήρυξης PPPR, με ημερομηνία 1 Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνει δηλώσεις και προτάσεις που καλύπτουν μια σειρά θεμάτων, από τον εμβολιασμό έως τη λεγόμενη “παραπληροφόρηση.”

Σύμφωνα με τη δήλωση, “οι πανδημίες απαιτούν έγκαιρη, επείγουσα και συνεχή ηγεσία, παγκόσμια αλληλεγγύη, αυξημένη διεθνή συνεργασία και πολυμερή δέσμευση … για την εφαρμογή συνεκτικών και ισχυρών εθνικών, περιφερειακών και παγκόσμιων δράσεων, με γνώμονα την επιστήμη… για την ενίσχυση της πρόληψης, της ετοιμότητας και της αντιμετώπισης πανδημιών.”

Αναφέροντας ότι “η υγεία αποτελεί προϋπόθεση για όλους” και δείκτη της “βιώσιμης ανάπτυξης”, η διακήρυξη ζητάει:

• Καθολικό εμβολιασμό: Η διακήρυξη εκφράζει “βαθιά ανησυχία” για τη μείωση των παγκόσμιων ποσοστών εμβολιασμού και περιλαμβάνει δέσμευση για την υποστήριξη της “έρευνας και ανάπτυξης εμβολίων και φαρμάκων, καθώς και προληπτικών μέτρων και θεραπειών για μεταδοτικές και μη μεταδοτικές ασθένειες.”

“Ο εμβολιασμός ρουτίνας είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές και οικονομικά αποδοτικές παρεμβάσεις δημόσιας υγείας με τη μεγαλύτερη εμβέλεια και αποδεδειγμένα αποτελέσματα για την υγεία”, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη, ενώ υπογραμμίζεται ο “σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει ο ιδιωτικός τομέας στην έρευνα και την ανάπτυξη καινοτόμων φαρμάκων”, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων.

Ζητείται η βελτίωση των “δυνατοτήτων εμβολιασμού ρουτίνας, του εμβολιασμού και της ικανότητας προβολής, μεταξύ άλλων με την παροχή τεκμηριωμένων πληροφοριών για την προώθηση της εμπιστοσύνης, της πρόσληψης, της ζήτησης” και την “επέκταση της εμβολιαστικής κάλυψης για την πρόληψη κρουσμάτων καθώς και της εξάπλωσης και επανεμφάνισης μεταδοτικών ασθενειών.”

• Καθιστά μόνιμες τις “προσωρινές” εξουσίες του COVID-19: Η διακήρυξη εκφράζει “ανησυχία για τη συνεχή εμφάνιση και επανεμφάνιση επιδημικών ασθενειών που είναι επιρρεπείς σε επιδημίες”, δηλώνοντας “την ανάγκη … να αξιοποιηθούν τα διδάγματα και οι βέλτιστες πρακτικές από την πανδημία COVID-19”, συμπεριλαμβανομένης της “μετατροπής, κατά περίπτωση, των προσωρινά αναβαθμισμένων ικανοτήτων” που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας “σε μόνιμες ικανότητες με βιώσιμο τρόπο.”
• Ζητά αυξημένη επιτήρηση και ψηφιακά έγγραφα υγείας, όπως τα διαβατήρια εμβολίων: Η δήλωση “αναγνωρίζει … τις δυνατότητες των ψηφιακών τεχνολογιών υγείας” στην “εφαρμογή και υποστήριξη μέτρων υγείας και στην ενίσχυση των εθνικών προσπαθειών αντίδρασης” σε πανδημίες και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.

Οι ψηφιακές τεχνολογίες, όπως τα διαβατήρια εμβολίων, αποτελούν βασικό συστατικό στοιχείο των υπό διαπραγμάτευση τροποποιήσεων των ΔΥΚ. Η διακήρυξη, με τη σειρά της, αναφέρει επίσης την ανάγκη για “συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης” και “μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της “μίας υγείας“(One Health), για “την ταχύτερη και καταλληλότερη ανταπόκριση” σε πανδημίες και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.

• Πιθανή λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Η διακήρυξη εκφράζει “την ανησυχία ότι η παραπληροφόρηση και οι ψευδείς πληροφορίες που σχετίζονται με την υγεία επηρέασαν αρνητικά τις υπηρεσίες εμβολιασμού ρουτίνας σε παγκόσμιο επίπεδο.”

Κατά συνέπεια, η διακήρυξη καλεί σε “μέτρα για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της παραπληροφόρησης και των ψευδών πληροφοριών που σχετίζονται με την υγεία, της παραπληροφόρησης, της ρητορικής μίσους και του στιγματισμού, ιδίως στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης … συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης της διστακτικότητας ως προς τα εμβόλια … και της ενίσχυσης της εμπιστοσύνης στα συστήματα και τις αρχές δημόσιας υγείας.”

• Ζητά να οριστικοποιηθεί η “συνθήκη για την πανδημία” και οι τροποποιήσεις των ΔΥΚ: Η διακήρυξη “ενθαρρύνει” την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τις τροποποιήσεις των ΔΥΚ και τη “συνθήκη για την πανδημία”, υποδηλώνοντας ότι αυτό θα εξασφαλίσει “τη βιώσιμη, οικονομικά προσιτή, δίκαιη, ισότιμη, αποτελεσματική, αποδοτική και έγκαιρη πρόσβαση σε ιατρικά αντίμετρα”, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων.
• Θα το πληρώσετε αυτό: Η διακήρυξη καλωσορίζει την έναρξη λειτουργίας του “Ταμείου για την Πανδημία” για τη “χρηματοδότηση κρίσιμων επενδύσεων” για την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση της πανδημίας, με κόστος 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτή η τιμή περιλαμβάνει ένα “εκτιμώμενο κενό ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε νέα εξωτερική χρηματοδότηση ετησίως εκτός των σημερινών επιπέδων επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας” – δηλαδή τα τέλη που καταβάλλουν τα κράτη μέλη του ΠΟΥ.

Σύμφωνα με τον Bell, “ο ΠΟΥ σημείωσε το 2019, ότι οι πανδημίες είναι σπάνιες και ασήμαντες από την άποψη της συνολικής θνησιμότητας κατά τον τελευταίο αιώνα”, αλλά, “ο ΠΟΥ και ολόκληρο το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών θεωρούν πλέον τις πανδημίες υπαρξιακή και άμεση απειλή.”

Είπε ότι αυτό είναι σημαντικό, διότι “ζητούν πολύ περισσότερα χρήματα από όσα δαπανώνται για οποιοδήποτε άλλο διεθνές πρόγραμμα υγείας”, τα οποία θα “προσφέρουν μεγάλο πλούτο σε ορισμένους ανθρώπους” και μεγάλες εξουσίες για τις κυβερνήσεις, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να “επαναφέρουν τις ίδιες τις αντιδράσεις που μόλις προκάλεσαν τη μεγαλύτερη αύξηση της φτώχειας και των ασθενειών στη ζωή μας.”

“Λογικά, οι πανδημίες θα γίνουν πιο συχνές μόνο αν κάποιος σκοπεύει να τις κάνει έτσι (οπότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι συμβαίνει)”, έγραψε ο Bell.

Ο Bell δήλωσε ότι ενώ η διακήρυξη προσποιείται ότι υποστηρίζει θέματα όπως τα δικαιώματα των γυναικών και η εκπαίδευση, αντιφάσκει με τον εαυτό της υποστηρίζοντας περιορισμούς τύπου COVID-19, συμπεριλαμβανομένων “του κλεισίματος σχολείων και της δυσανάλογης ώθησης των γυναικών εκτός εργασίας και στη φτώχεια.”

Ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος James Roguski δήλωσε στο The Defender: “Οι τεράστιες βλάβες που έχουν προκληθεί από εγκεκριμένα θεραπευτικά σκευάσματα και ενέσεις καθιστούν την υποκρισία” των εκκλήσεων της διακήρυξης για “μεγαλύτερη πρόσβαση” στα εμβόλια “απολύτως εκπληκτική.”

“Αν ο ΠΟΥ εξακολουθούσε να ασχολείται με τη βελτίωση της συνολικής υγείας, προφανώς δεν θα συμμετείχε σε αυτό, καθώς είναι αντίθετο με την ορθή πολιτική δημόσιας υγείας”, δήλωσε ο Bell.

Ο Gostin δήλωσε ότι η παραπληροφόρηση “αποτελεί σοβαρή απειλή για την υγεία, ιδίως στη διανομή εμβολίων”, προσθέτοντας: “Η εξισορρόπηση της ελευθερίας του λόγου με την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης αποτελεί πρόκληση” και ότι “ο ΠΟΥ μπορεί να ηγηθεί συμπράξεων μεταξύ επιστημονικών εμπειρογνωμόνων και φορέων διάδοσης πληροφοριών για να διασφαλιστεί ότι αξιόπιστες πληροφορίες φτάνουν στο κοινό.”

Ο Bell, ωστόσο, διαφώνησε με την άποψη αυτή, γράφοντας: “Ο ΠΟΥ χαρακτήρισε πρόσφατα δημόσια τους ανθρώπους που συζητούν τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων COVID και αμφισβητούν τις πολιτικές του ΠΟΥ ως “ακροδεξιούς”, ότι “επιτίθενται στην επιστήμη” και “δολοφόνους”, προσθέτοντας ότι “αυτό είναι τρελό. Είναι το είδος δυσφήμισης και ρητορικής μίσους που χρησιμοποιούν τα φασιστικά καθεστώτα.”

Ωστόσο, για τον Gostin, η δήλωση του PPPR δεν είναι αρκετή. “Είναι εντελώς ανεπαρκής όσον αφορά τη συγκεκριμένη δράση, όπως οι δεσμεύσεις για τη χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας”, δήλωσε και πρόσθεσε: “Υπήρξε πολύ μικρή συνεργασία μεταξύ του ΟΗΕ και του ΠΟΥ.”

11 χώρες αντιτάχθηκαν στη διακήρυξη

Η συναίνεση σχετικά με το PPPR δεν είναι καθολική. Σε επιστολή της 17ης Σεπτεμβρίου προς τον Ντένις Φράνσις, πρόεδρο της ΓΣ του ΟΗΕ, την οποία συνυπέγραψαν οι εκπρόσωποι 11 χωρών, διατυπώθηκαν “εύλογες ανησυχίες” “μεγάλου αριθμού αναπτυσσόμενων χωρών που αγνοήθηκαν.”

Οι 11 χώρες είναι η Λευκορωσία, η Βολιβία, η Κούβα, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, η Ερυθραία, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, η Νικαράγουα, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, η Βενεζουέλα και η Ζιμπάμπουε.

Με την επιστολή τους έσπασαν τη “διαδικασία σιωπής“, αναφέροντας: “Οι αντιπροσωπείες μας είναι πεπεισμένες ότι αυτός δεν είναι τρόπος χειρισμού πολυμερών και διακυβερνητικών διαπραγματεύσεων για θέματα μεγάλης σημασίας για τη διεθνή κοινότητα, ιδίως για τις αναπτυσσόμενες χώρες.”

Προστίθεται ότι “δεν έχει επιτευχθεί συναίνεση σε καμία από αυτές τις διαδικασίες.” Ωστόσο, η επιστολή δεν περιέχει συγκεκριμένες αντιρρήσεις για το περιεχόμενο της δήλωσης PPPR.

Σύμφωνα με τον Boyle, οι αντιρρήσεις των 11 εθνών θα πρέπει “να αποτρέψουν την υιοθέτηση αυτής της διακήρυξης με συναίνεση και έτσι να γίνει αναμφισβήτητα μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου, κάτι που είναι η πρόθεση αυτών που βρίσκονται πίσω από τη διακήρυξη.”

“Δεν μπόρεσαν να την περάσουν από τη ΓΣ του ΟΗΕ ως ψήφισμα συναίνεσης λόγω των 11 κρατών που αντιδρούν”, δήλωσε ο Boyle. “Προσπαθούν να το γυρίσουν και να το παραποιήσουν”, είπε, βάζοντας τον πρόεδρο της ΓΣ του ΟΗΕ – και όχι τη ΓΣ του ΟΗΕ – να εγκρίνει τη διακήρυξη.

Ο οργανισμός που υποστηρίζεται από τον Gates πίεσε για τη διακήρυξη PPPR

Εκτός από τους εθνικούς εκπροσώπους, στη σημερινή συνεδρίαση συμμετείχαν επίσης οργανώσεις όπως η Gavi, η Συμμαχία Εμβολίων – που αναγνωρίζεται ως ενδιαφερόμενος και “παρατηρητής” από τον ΠΟΥ.

Η Gavi διακηρύσσει την αποστολή της να “σώζει ζωές και να προστατεύει την υγεία των ανθρώπων” και δηλώνει ότι “βοηθά στον εμβολιασμό σχεδόν των μισών παιδιών στον κόσμο κατά των θανατηφόρων και εξουθενωτικών μολυσματικών ασθενειών.”

Το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates είναι εταίρος του Gavi και κατέχει μόνιμη θέση στο διοικητικό του συμβούλιο – όπως και ο ΠΟΥ, η UNICEF και η Παγκόσμια Τράπεζα.

Η Gavi περιέγραψε τη φετινή ΓΣ του ΟΗΕ ως “ένα απογοητευτικό ορόσημο” στην πορεία προς την επίτευξη της ημερομηνίας-στόχου του 2030 για τους ΣΒΑ και δήλωσε ότι η συνάντηση υψηλού επιπέδου είναι “μια μοναδική και ιστορική ευκαιρία για τους ηγέτες να υιοθετήσουν μια συνολική κυβερνητική, κοινωνική και παγκόσμια προσέγγιση για την αντιμετώπιση των πανδημικών απειλών.”

“Με την αξιοποίηση των διδαγμάτων από την κρίσιμη φάση της πανδημίας, η στιγμή είναι άμεση για τη διαμόρφωση ενός πιο ευέλικτου και ανθεκτικού συστήματος”, δήλωσε η Gavi, προσθέτοντας ότι “απαιτείται επείγουσα δράση για την εκπλήρωση των στόχων του SDG3 [υγεία και ευημερία] και για να φθάσουμε σε όλα τα παιδιά με εμβόλια που σώζουν ζωές.”

Η Gavi ανέθεσε επίσης στον εαυτό της ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, δηλώνοντας: “Θα πρέπει επίσης να υπάρχει ένας εξέχων ρόλος για εξειδικευμένους οργανισμούς όπως η Gavi, αξιοποιώντας την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και τα διδάγματα από την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 για την επίτευξη ισότητας στην υγεία.”

Ο Bell δήλωσε ότι η Gavi αποτελεί παράδειγμα οργανισμού που δεν “επηρεάστηκε αρνητικά” από την καταστροφή του COVID-19. “Οι άνθρωποι και οι εταιρείες που χρηματοδοτούν ένα μεγάλο μέρος του έργου του ΠΟΥ για την επείγουσα υγειονομική περίθαλψη και των αδελφών οργανώσεων, όπως η CEPI, η Gavi και η Unitaid, τα πήγαν πολύ καλά από τις πολιτικές που υποστήριξαν τόσο έντονα”, έγραψε.

Η PPPR οραματίζεται “ψηφιακό γκουλάγκ”, το οποίο διαπραγματεύεται με “μυστικότητα“

Ο Gaffney, ο οποίος διοργανώνει σήμερα ένα διαδικτυακό σεμινάριο σχετικά με τις προτάσεις για την επέκταση των διαβατηρίων εμβολίων και την παραχώρηση περισσότερων εξουσιών στον ΠΟΥ, δήλωσε ότι το PPPR αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αρπαγής εξουσίας από τον ΠΟΥ και τον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων των προτάσεων που αναμένεται να συζητηθούν στον ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2024, για την παραχώρηση στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ απεριόριστων εξουσιών έκτακτης ανάγκης.

“Τόσο ο ΟΗΕ όσο και ο ΠΟΥ οραματίζονται αυτό το είδος ψηφιακού γκουλάγκ ως υποστηρικτικό μηχανισμό για την άσκηση αυτού του είδους εξουσίας, και συγκεκριμένα την ικανότητα αυτών των οντοτήτων να υπαγορεύουν τι πρέπει να γίνει ως απάντηση σε οτιδήποτε αποφασίσουν ότι αποτελεί κρίση, σχετική με την υγεία ή άλλη”, δήλωσε ο Gaffney. “Αυτό είναι το πράγμα που με ανησυχεί πολύ.”

Ο Δρ Michel Kazatchkine, ένας Γάλλος γιατρός και διπλωμάτης και μέλος της ομάδας που συνέταξε τη δήλωση PPPR, δήλωσε ότι η δήλωση και η πρόταση να χορηγηθούν στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ εξουσίες έκτακτης ανάγκης συνδέονται μεταξύ τους.

Σύμφωνα με τον Roguski, η δήλωση PPPR είναι ένα από τα “τέσσερα κομμάτια που είναι σημαντικό να δώσουμε προσοχή αυτή τη στιγμή” – μαζί με τις τροποποιήσεις των ΔΥΚ που υιοθετήθηκαν τον Μάιο του 2022, οι οποίες, όπως λέει, “πρέπει να απορριφθούν μέχρι το τέλος Νοεμβρίου”, τις νέες τροποποιήσεις των ΔΥΚ και τη “συνθήκη για την πανδημία” (που επισήμως ονομάζεται Σύμβαση-Πλαίσιο του ΠΟΥ για την CA).

Ο Roguski δήλωσε στο The Defender ότι η ημερομηνία-στόχος του Μαΐου 2024 για την έγκριση των τροποποιήσεων των ΔΥΚ και της “συνθήκης για την πανδημία” στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας του ΠΟΥ βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω των εθνών που αντιδρούν – μια άποψη που συμμερίζεται ο Gostin, ο οποίος δήλωσε ότι η προθεσμία του Μαΐου 2024 είναι “υπερβολική”, αλλά σημειώνει ότι “ο λόγος για την ταχύτητα είναι επιτακτικός.”

Ο Roguski δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις για το PPPR διεξήχθησαν υπό “μυστικότητα” και σημείωσε ότι η δήλωση PPPR “σιωπά” σχετικά με τις προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός Παγκόσμιου Δικτύου Πιστοποίησης Ψηφιακής Υγείας – το οποίο θα δημιουργήσει ένα παγκόσμιο πλαίσιο για την εφαρμογή “διαβατηρίων εμβολίων” και άλλων τύπων πιστοποιητικών υγείας.

Ο Roguski δήλωσε ότι αντί να ζητά να τερματιστεί η έρευνα για το κέρδος από τη λειτουργία, το PPPR υποστηρίζει τη χρηματοδότηση των προσπαθειών του ΠΟΥ “για την εφαρμογή ενός συστήματος πρόσβασης σε παθογόνα και καταμερισμού των οφελών.” Είπε ότι αυτό “αυξάνει τον κίνδυνο εξάπλωσης θανατηφόρων παθογόνων μικροοργανισμών, εκ προμελέτης.”

Σύμφωνα με τη δήλωση του PPPR, το 2026 θα πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη συνάντηση υψηλού επιπέδου για την ανασκόπηση της προόδου στην εφαρμογή του PPPR. Άλλες συνεδριάσεις υψηλού επιπέδου που σχετίζονται με την υγεία στη ΓΣ του ΟΗΕ αυτή την εβδομάδα επικεντρώνονται στην καθολική υγειονομική κάλυψη και τη φυματίωση.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από το The Defender.

Suggest a correction