Jitsuvax: Ψυχολογικές πολεμικές τέχνες εναντίον των σκεπτικιστών για τα εμβόλια mRNA

Η Cornelia Betsch, μία από τις πιο πολυάσχολες ψυχο-χειραγωγούς του εμβολιαστικού κατεστημένου και μέλος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων Corona κατά την διάρκεια του Covid, ηγείται του γερμανικού παραρτήματος ενός προγράμματος της ΕΕ με την ονομασία Jitsuvax, μαζί με την ομάδα ψυχολογίας της Ερφούρτης που είναι πιστή στην κυβέρνηση. Η ομάδα ερευνά και διαδίδει ψυχολογικά τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να ξεπεράσουν τη διστακτικότητα στον εμβολιασμό.

Το όνομα του προγράμματος πέντε χωρών, του οποίου ηγείται το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, προέρχεται από την πολεμική τέχνη του ζίου-ζίτσου, που αποτελεί και το πρόγραμμά του. Γιατί όπως και στο ζίου-ζίτσου, ο αντίπαλος πρέπει να νικηθεί με τη δική του δύναμη και τα δικά του όπλα. Αυτό από μόνο του είναι αμφισβητήσιμο σε δύο επίπεδα.

Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι που είναι επιφυλακτικοί για έναν συγκεκριμένο εμβολιασμό, για παράδειγμα για τους πειραματικούς mRNA “εμβολιασμούς” κατά του Covid-19, και οι οποίοι το εκφράζουν δημόσια, κηρύσσονται με συνοπτικές διαδικασίες και αντιμετωπίζονται ως “αντίπαλοι.” Σε γενικές γραμμές κατηγορούνται για ευτελή κίνητρα και αθέμιτα μέσα, καθώς και ότι έχουν προφανώς άδικο. Σε κάθε περίπτωση, και απ’ όσο μπόρεσα να διακρίνω, πουθενά δεν γίνεται ρητή προσπάθεια διάκρισης μεταξύ “αντιπάλων” με κακόβουλα κίνητρα που πρέπει να καταπολεμηθούν και ανθρώπων που, για σοβαρούς λόγους ή λανθασμένα, είναι επιφυλακτικοί και επιχειρηματολογούν αναλόγως, αλλά το κάνουν χωρίς τη χρήση αθέμιτων τεχνασμάτων.

Από την άλλη πλευρά, το εγχείρημα βασίζεται πάντα στην ψυχολογική χειραγώγηση, δηλαδή σε αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορείται γενικά η αντίπαλη πλευρά. Έτσι προφανώς γίνεται αντιληπτή η αρχή του ζίου-ζίτσου να χτυπάς τον αντίπαλο με τα ίδια του τα όπλα.

Το έργο, το οποίο θα διαρκέσει από το 2021 έως το 2025, χρηματοδοτείται από την ΕΕ με 3,1 εκατομμύρια ευρώ.

Η Cornelia Betsch, ψυχολόγος, καθηγήτρια Επικοινωνίας Υγείας και υπεύθυνη για το γερμανικό τμήμα του προγράμματος, χρησιμοποίησε αμφιλεγόμενα ψυχολογικά ευρήματα, μεταξύ άλλων, για να προπαγανδίσει για γενικό υποχρεωτικό εμβολιασμό το 2022, προκειμένου να κατευνάσει την κοινωνία. Μεγάλο μέρος της κυβέρνησης ήθελε τότε πράγματι το κοινοβούλιο να αποφασίσει υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού, αλλά ευτυχώς αυτή η πίεση απέτυχε, καθώς επικράτησαν επαρκή απομεινάρια δημοκρατικής αξιοπρέπειας στην Μπούντεσταγκ.

15.11.2022 | Σύμφωνα με πέντε Γερμανούς κοινωνικούς επιστήμονες σε ένα δοκίμιο στο περιοδικό Nature Human Behaviour, ο γενικός υποχρεωτικός εμβολιασμός θα βοηθούσε στη μείωση της πόλωσης της κοινωνίας. Πώς καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα; Δεν έχει να κάνει με την επιστήμη, αλλά περισσότερο με την προκατάληψη, τα τεχνάσματα και την ακαδημαϊκή αποστασιοποίηση από τη ζωή.

Ο τρόπος με τον οποίο εργάζονται περιγράφεται από τους ανθρώπους του Jitsuvax στην πρώτη ετήσια έκθεσή τους τον Μάιο του 2022 ως εξής:

Μετρήσαμε σε μια μεγάλης κλίμακας, διακρατική έρευνα μεταξύ των υγειονομικών συμβούλων, ποια αντιεμβολιαστικά επιχειρήματα που βρέθηκαν στην ταξινομία JITSUVAX ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν από τους υγειονομικούς συμβούλους. Παράλληλα, συλλέξαμε δεδομένα από 1.250 συμμετέχοντες στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία έδειξαν ποια επιχειρήματα το κοινό θεωρούσε πιο πειστικά. Τα βήματα αυτά μας βοήθησαν να επιλέξουμε τα επιχειρήματα στα οποία θα εστιάσουμε.

Η ομάδα δημιούργησε εξατομικευμένες αντικρούσεις για τα επιλεγμένα επιχειρήματα κατά του εμβολιασμού, οι οποίες παραδίδονται στο πλαίσιο φανταστικών σεναρίων ενός σύμβουλου υγείας που αλληλεπιδρά με έναν ασθενή ή ένα μέλος του κοινού. Θα δοκιμάσουμε τις επιλεγμένες αντικρούσεις σε ξεχωριστά πειράματα με σύμβουλους υγείας και με μέλη του κοινού.

Οι επιστήμονες χειραγώγησης διακρίνουν έντεκα προβληματικές προσωπικές στάσεις ως “ρίζες” του σκεπτικισμού για τον εμβολιασμό, συμπεριλαμβανομένων των πεποιθήσεων συνωμοσίας, της δυσπιστίας απέναντι στην εξουσία, της θρησκευτικής στάσης και της επιμονής στην αυτονομία. Γι’ αυτούς, δεν υπάρχουν νόμιμοι λόγοι για τον σκεπτικισμό ως προς τα εμβόλια.

Έτσι, αν κάποιος καταλήξει στο συμπέρασμα να μην εμβολιάσει το παιδί του κατά του Covid, επειδή έχει αποδειχθεί ότι ο εμβολιασμός δεν βοηθάει κατά της μετάδοσης και της μόλυνσης και επειδή υπάρχει κίνδυνος σοβαρών παρενεργειών, τουλάχιστον για τα παιδιά, είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο σοβαρής βλάβης της υγείας από το Covid, τότε η αιτία πρέπει να εντοπιστεί σε μία από τις έντεκα νοητικές διαταραχές. Προφανώς, αποκλείεται το ενδεχόμενο οι αρχές να έκαναν λάθος και η σύσταση εμβολιασμού για τα παιδιά και τα βρέφη να ήταν λανθασμένη. Για τους επιστήμονες χειραγώγησης, η αλήθεια είναι ένα ευέλικτο πράγμα που εξαρτάται πάντα από το τι λένε οι αρχές τη δεδομένη στιγμή.

Τα οικονομικά συμφέροντα των κατασκευαστών είναι άσχετα

Ας δούμε ένα παράδειγμα του επιχειρήματος ενός σκεπτικιστή με το οποίο οι γιατροί που είναι στα εμβόλια δυσκολεύονται περισσότερο. Το επιχείρημα είναι το εξής:

Οι πληροφορίες από τις εταιρείες σχετικά με τα εμβόλια υποκινούνται από οικονομικά συμφέροντα

Ως αιτία αυτού του σκεπτικισμού προσδιορίζεται η παθολογική δυσπιστία.

Η δυσκολία πηγάζει από το γεγονός ότι το επιχείρημα έχει πολλά στοιχεία. Το ποσοστό και η συχνότητα των κυρώσεων που επιβάλλονται στις φαρμακευτικές εταιρείες για εγκληματικές δραστηριότητες, θυμίζουν περισσότερο τη μαφία παρά οργανισμούς στους οποίους θα εμπιστευόταν κανείς την υγεία του χωρίς επιφυλάξεις.

Στο πλαίσιο της “στρατηγικής κατηγορηματικής διάψευσης” που προπαγανδίζουν οι επιστήμονες χειραγώγησης, αυτό που δεν μπορούν να αρνηθούν πρέπει πρώτα να το παραδεχτούν, ώστε στη συνέχεια να το φέρουν σε γενικότερο επίπεδο και να το αποδυναμώσουν:

Η δυσπιστία απέναντι στις αρχές είναι μερικές φορές δικαιολογημένη. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, μπορεί να ανησυχούν για τα εμβόλια επειδή η φαρμακοβιομηχανία όντως κερδίζει από αυτά. Η φαρμακευτική εταιρεία Pfizer, για παράδειγμα, είχε βγάλει 27 δισεκατομμύρια λίρες από το εμβόλιο Covid μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022. Οι ιδιωτικές εταιρείες σε όλες τις βιομηχανίες έχουν συμφέρον να κερδίζουν χρήματα με τα προϊόντα τους. Η κριτική αμφισβήτηση των κινήτρων των βιομηχανιών είναι σημαντική.

Στη συνέχεια το επιχείρημα στρέφεται εναντίον των σκεπτικιστών:

Τα κέρδη δεν περιορίζονται μόνο στις φαρμακευτικές εταιρείες. Υπάρχει επίσης ένα ισχυρό οικονομικό κίνητρο μεταξύ εκείνων που ενθαρρύνουν άλλους να μην εμβολιαστούν, καθώς κερδίζουν από το να κάνουν τους ανθρώπους να αγοράσουν τα εναλλακτικά τους προϊόντα.

Δεν υπάρχουν ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές για τα εναλλακτικά προϊόντα, σε αντίθεση με τα εμβόλια, όπου ανεξάρτητοι επιστήμονες και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο αξιολογούν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους και δεν τελούν υπό την καθοδήγηση κάποιας εταιρείας. Στην πραγματικότητα, υποχρεούνται να δηλώνουν δημόσια κάθε σύγκρουση συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών πληρωμών που λαμβάνουν.

Οι πληροφορίες που παρέχουν αυτοί οι ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες χρησιμεύουν ως η καλύτερη διαθέσιμη καθοδήγηση για τα εμβόλια.

Έτσι, η Jitsuvax συνιστά και προσποιείται ψευδώς ότι ο σκεπτικισμός σχετικά με ορισμένα εμβόλια και η προώθηση εναλλακτικών προϊόντων (τα οποία μπορεί να πωλεί ένας ιδιώτης) εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία. Σαφώς ένα τέτοιο σενάριο ισχύει μόνο για ένα ασήμαντο μέρος σκεπτικιστών για τα εμβόλια. Με βάση αυτή την ψευδή εξίσωση, όλοι οι σκεπτικιστές κατηγορούνται στη συνέχεια ότι έχουν “ισχυρά” οικονομικά συμφέροντα, κάτι που σπάνια συμβαίνει. Και όπου συμβαίνει, τα οικονομικά αυτά συμφέροντα είναι χιλιάδες ή εκατομμύρια φορές ασθενέστερα από εκείνα των φαρμακευτικών εταιρειών. Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται τότε για χιλιάδες ευρώ ή δολάρια και όχι για πολλά δισεκατομμύρια.

Υποκρίνεται επίσης ότι οι υγειονομικές αρχές είναι υπεράνω πάσης μομφής και ότι δεν υπάρχει θεσμοθετημένη διαφθορά, η οποία μπορεί να οφείλεται στις περιστρεφόμενες πόρτες μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών και των φαρμακευτικών εταιρειών, μέσω των οποίων υψηλόβαθμο προσωπικό πηγαινοέρχεται μεταξύ των δύο κόσμων. Επιπλέον, προφανώς δεν τίθεται θέμα ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες απαιτούν να προστατεύονται από τις κυβερνήσεις έναντι αξιώσεων αποζημίωσης και ότι οι εγκρίσεις ήταν μόνο εγκρίσεις χρήσης έκτακτης ανάγκης με παραίτηση από όλα τα συνήθη πρότυπα. Το γεγονός ότι ο Γερμανός υπουργός Υγείας Karl Lauterbach, τον οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε άνευ όρων, έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ψευδώς ότι οι εμβολιασμοί είναι απαλλαγμένοι από παρενέργειες δεν θα πρέπει επίσης να μας προβληματίσει, ούτε και το γεγονός ότι στο παρελθόν έχει τραβήξει αρνητική προσοχή στον εαυτό του με μελέτες ευγενικής χορηγίας για επικίνδυνα φάρμακα. Αν όμως μας βάζει σε σκέψεις, τότε θεωρούμαστε παθολογικά καχύποπτοι.

Έτσι, ενώ το επιχείρημα των σκεπτικιστών για τη σύγκρουση συμφερόντων δεν χρειάζεται ψυχολογικά τεχνάσματα και περιγράφει μια κοινωνική πραγματικότητα, το προτεινόμενο αντεπιχείρημα βασίζεται σε βρώμικα σημασιολογικά και ψυχολογικά τεχνάσματα και δίνει μόνο την εντύπωση ότι περιγράφει σχετικά γεγονότα.

Ανθρώπινο σώμα χωρίς θεραπευτικές δυνατότητες

Τα πολλά επίπεδα της ιστοσελίδας του έργου είναι γεμάτα από τέτοιες χονδροειδώς διαστρεβλωμένες και ψευδείς αναπαραστάσεις. Για να δώσουμε ένα ακόμη παράδειγμα, οι επιστήμονες χειραγώγησης γράφουν με κάθε σοβαρότητα και χωρίς καμία επιφύλαξη τα εξής:

“Ορισμένοι άνθρωποι απορρίπτουν τον εμβολιασμό με βάση την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο οργανισμός έχει ‘φυσικές δυνατότητες θεραπείας.'”

Πρέπει να είναι κανείς κάτι παραπάνω από στενόμυαλος για να πιστεύει σοβαρά ότι το σώμα δεν έχει δυνατότητες να αντιμετωπίσει ασθένειες ή τραυματισμούς. Τότε η ανθρωπότητα μετά βίας θα είχε καταφέρει να επιβιώσει μέχρι την εφεύρεση των υποτιθέμενων μοναδικών σωτήριων για τη ζωή εμβολίων. Ωστόσο, οι συγγραφείς αποδίδουν σε όσους σκέφτονται έτσι λογικά, κάθε είδους ψυχικές αδυναμίες ή ασθένειες ως αιτία της λανθασμένης σκέψης τους.

Με βάση το σημερινό επίπεδο γνώσεων, όποιος σκέφτεται το θέμα αυτό μη δογματικά, δύσκολα μπορεί να αρνηθεί ότι για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού η εμπιστοσύνη στη φυσική ικανότητα του σώματος να θεραπεύεται αποτελεί εναλλακτική λύση στον εμβολιασμό του Κόβιντ – μια εναλλακτική λύση που σαφώς αξίζει να εξεταστεί ή και να προτιμηθεί. Ως εκ τούτου, ένας γιατρός θα πρέπει να το παραδεχτεί αυτό σε μια συζήτηση σχετικά με την ενημέρωση για τα εμβόλια, πολύ περισσότερο όταν ένας ασθενής εκφράζει τέτοιες ανησυχίες. Αντιθέτως, οι επιστήμονες χειραγώγησης γύρω από την Betsch θα ζητούσαν από τους γιατρούς να αγνοήσουν την ιατρική τους ευθύνη και να απορρίψουν την πίστη στις θεραπευτικές δυνατότητες του σώματος ως ψευδή διδασκαλία.

Παραβάτης κατ’ εξακολούθηση

Η κ. Betsch ήταν επίσης συν-συγγραφέας μιας εξαιρετικά αμφίβολης μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Preprint τον Νοέμβριο του 2021, σύμφωνα με την οποία η κρίση του Κόβιντ στη Γερμανία εκείνη την εποχή οφειλόταν κατά κύριο λόγο στους ανεμβολίαστους, ένας ισχυρισμός που αγκαλιάστηκε πρόθυμα από τους πολιτικούς και υποστηρίχθηκε με παραποιημένα στατιστικά στοιχεία, τα οποία αργότερα αποδείχθηκαν ως κατάφωρα ψευδή.

Οι “επιστήμονες” που πληρώνονται από την κυβέρνηση για να αναπτύσσουν βρώμικα ψυχολογικά κόλπα με τα οποία η κυβέρνηση μπορεί να χειραγωγεί τους πολίτες είναι ντροπή για την επιστήμη. Κάνουν μεγάλο κακό στη δημοκρατία.