Badanie pokazuje, że szczepionka przeciwko HPV może powodować wzrost liczby szczepów wywołujących raka – ale media wprowadzają w błąd co do wyników badania

Według badania opublikowanego w zeszłym tygodniu w czasopiśmie Cell Host & Microbe, szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) może zwiększać częstość występowania i dystrybucję niektórych szczepów wirusa HPV, na które szczepionka nie działa – w tym niektórych szczepów powiązanych z rakiem. Jednak zdaniem ekspertów STATNews błędnie stwierdził, że badanie wykazało skuteczność szczepionki w zapobieganiu nowotworom.

Według badania opublikowanego w zeszłym tygodniu w Cell Host & Microbe, szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) może zwiększać częstość występowania i dystrybucję niektórych szczepów wirusa HPV, które nie są celem szczepionki – w tym niektórych szczepów powiązanych z rakiem – powodując nieznane i potencjalnie niepokojące konsekwencje.

Badanie nie miało na celu wykazania, że szczepionka przeciwko HPV zapobiega rakowi lub że badania przesiewowe w kierunku HPV lub raka szyjki macicy muszą ulec zmianie, chociaż autorzy zamieścili krótką, spekulacyjną wzmiankę o potencjalnych konsekwencjach ich odkryć dla przyszłych badań przesiewowych.

Jednak STATNews, donosząc o badaniu, stwierdził, że wyniki wykazały, że szczepionka przeciwko HPV jest tak skuteczna w zapobieganiu nowotworom – zwłaszcza gdy szczepieni są zarówno chłopcy, jak i dziewczęta – że może być konieczna zmiana protokołów badań przesiewowych w kierunku raka.

Kim Mack Rosenberg, pełniąca obowiązki głównego radcy prawnego Children’s Health Defense (CHD) i współautorka książki „The HPV Vaccine On Trial: Seeking Justice For A Generation”, powiedziała The Defender, że artykuł STATNews wprowadza w błąd:

„Nagłówek STATNews – błędnie sugerujący jeszcze rzadsze badania przesiewowe – jest głęboko niepokojący. Statystyki w USA i innych krajach sugerują, że zachorowalność na raka szyjki macicy rośnie w młodszych strefach wiekowych, w których najmniej spodziewamy się raka szyjki macicy, a jednocześnie nadal spada w starszych populacjach, w których historycznie diagnozowano raka szyjki macicy.

„Z wcześniejszych badań wiemy, że szczepionki przeciwko HPV już doprowadziły do zmniejszenia liczby badań przesiewowych w kierunku śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy / raka szyjki macicy w odpowiednich odstępach czasu u młodych kobiet na całym świecie.

„Widzieliśmy również wiele przypadków w ramach programu odszkodowań za obrażenia spowodowane szczepionkami w USA (oraz w ramach wielopodmiotowego postępowania sądowego w sądzie federalnym), w których uznano raka szyjki macicy związanego ze szczepieniami przeciwko HPV”

„Bezpośrednie ryzyko ewolucyjnej odpowiedzi wirusowej” może „wprowadzić problemy

Badanie objęło około 11 000 – a nie 60 000, jak podał STAT – młodych kobiet urodzonych w 1992, 1993 i 1994 roku z 33 fińskich społeczności. Naukowcy podzielili je na trzy grupy w oparciu o strategię szczepień w ich społeczności: szczepienia przeciwko HPV neutralne pod względem płci, szczepienia tylko dla dziewcząt i brak szczepień.

Cztery lata po tym, jak grupom po raz pierwszy zaoferowano szczepienia (i osiem lat później dla mniejszej podgrupy około 3600 osób), naukowcy przetestowali 16 typów wirusów HPV narządów płciowych uważanych za onkogenne (związane z powstawaniem nowotworów), ponieważ są one związane z rakiem szyjki macicy lub innymi nowotworami. Obecność onkogennego wirusa HPV nie jest jedynym czynnikiem ryzyka raka szyjki macicy.

Istnieje ponad 200 szczepów wirusa HPV, z których podzbiór jest uważany za wysokiego ryzyka. W zależności od szczepionki, szczepionki przeciwko HPV są ukierunkowane tylko na dwa (Cervavix na szczepy 16 i 18), cztery (Gardasil 4 na szczepy 6, 11, 16 i 18) lub dziewięć(Gardasil 9, który dodaje szczepy 31, 33, 45, 52, 58) z tych szczepów wysokiego ryzyka.

Naukowcy zbadali, w jaki sposób różne strategie szczepień przeciwko HPV na poziomie społeczności mogą zmienić częstość występowania różnych szczepów HPV.

Stwierdzili oni, że w obu grupach zaszczepionych, cztery i osiem lat po szczepieniu, nastąpiło znaczne zmniejszenie liczby typów HPV wysokiego ryzyka, na które szczepionka była ukierunkowana, w porównaniu z grupą nieszczepioną. Zubożenie było silniejsze w grupie neutralnej płciowo – gdy zaszczepiono również chłopców.

Stwierdzono również wyższą częstość występowania innych onkogennych szczepów HPV niższego ryzyka niż wcześniej, szczególnie w grupie neutralnej płciowo. Autorzy badania wyjaśnili, że w miarę jak szczepionka tłumiła docelowe szczepy, inne szczepy przeniosły się do „niszy”, którą wcześniej zajmowały.

Oznacza to, że szczepienie nie zmniejszyło całkowicie częstości występowania wirusa HPV, ale zmieniło dystrybucję szczepów HPV. Te onkogenne szczepy, które nie były celem szczepionki, a których częstość występowania wzrosła, są również powiązane z rakiem, ale w mniejszym stopniu.

Inne badania wykazały również, że programy szczepień przeciwko HPV spowodowały zastąpienie wcześniej najczęściej występujących typów HPV rzadszymi typami HPV, które również powodują raka.

Autorzy zauważyli, że „bezpośrednie ryzyko ewolucyjnej odpowiedzi wirusów” zmniejszyłoby wpływ szczepień przeciwko HPV.

„Kuszące jest zasugerowanie, że wzrost [innych onkogennych szczepów] lub podobnych o zwiększonej zjadliwości może w przyszłości powodować ryzyko nowotworów związanych z HPV” – stwierdzili.

Innymi słowy, nowe szczepy, które zajmują niszę zwolnioną przez szczepy ukierunkowane na szczepionkę, mogą stać się bardziej zjadliwe i potencjalnie powodować raka.

Autorzy stwierdzili, że aby kontrolować onkogenne wirusy HPV i związane z nimi nowotwory, konieczne są dalsze badania nad tym, w jaki sposób długotrwałe stosowanie szczepionek może zmienić ewolucję choroby. Stwierdzili, że może to mieć wpływ na przyszłe protokoły badań przesiewowych, ale nie rozwinęli tej kwestii.

Rosenberg powiedziała, że implikacje są takie, że konieczne mogą być bardziej rygorystyczne protokoły badań przesiewowych. Powiedziała:

„W 'HPV Vaccine on Trial’, moi współautorzy i ja omawialiśmy zastępowanie typów, zjawisko występujące w przypadku szczepionek przeciwko HPV i innych szczepionek”.

„Badanie omówione w artykule STATNews w rzeczywistości ponownie podnosi widmo zastąpienia typu – co powinno wspierać bardziej rygorystyczne protokoły badań przesiewowych, a nie niedbałe, nieuzasadnione ograniczenie badań przesiewowych, narażające zdrowie niezliczonej liczby młodych kobiet”

Dlaczego „zastąpienie typu” miałoby mieć znaczenie?

Autorzy badania postawili hipotezę, że zastąpienie typu szczepu występuje, ponieważ odporność wywołana szczepionką zmniejsza liczbę osób podatnych na docelowe szczepy i prowadzi do tendencyjnej odpowiedzi immunologicznej sprzyjającej zakażeniu innymi szczepami.

Zastępowanie typów może również prowadzić do selekcji wariantów ucieczki immunologicznej – nowych wariantów, które wynikają z selektywnej presji wywieranej na wirusa przez niedoskonałe szczepienia.

Warianty preferowane przez szczepionki rozwinęły się po szczepieniu na wiele chorób, w tym wirusowe zapalenie wątroby typu B, krztusiec, Streptococcus pneumoniae, chorobę Marka, malarię i błonicę.

W niektórych przypadkach, takich jak choroba Mareka i malaria, badania pokazują, że szczepienia doprowadziły do zwiększenia częstości występowania wariantów o zwiększonej zjadliwości. W innych, takich jak krztusiec, ewolucja ta była związana z paradoksalnym ponownym pojawieniem się choroby w wysoce zaszczepionych populacjach.

W innych przypadkach, takich jak Haemophilus influenzae typu b, dowody sugerowały, że szczepienie spowodowało, że łagodniejszy szczep stał się bardziej zjadliwy.

Jednym z możliwych biologicznych wyjaśnień w tych przypadkach może być pierwotny grzech antygenowy, zjawisko, w którym molekularna pamięć immunologiczna do poprzedniego antygenu utrudnia zdolność układu odpornościowego do prawidłowego rozpoznawania strukturalnie podobnego celu, J. Jay Couey, naukowiec z CHD, powiedział The Defender.

Inny powiązany, ale odrębny mechanizm – wzmocnienie zależne od przeciwciał – występuje, gdy przeciwciała skierowane na poprzednie antygeny (z infekcji lub szczepienia) mają paradoksalny wpływ na zwiększenie nasilenia choroby w kolejnych infekcjach, powiedział Couey.

„Żadna z tych biologicznych możliwości nie została omówiona ani w artykułach STAT, ani w Cell Microbe w ogóle, ani w odniesieniu do pytań dotyczących „ekologii” HPV” – dodał Couey.

W badaniu autorzy podkreślili, że szczególnie w grupach szczepionek neutralnych pod względem płci, docelowe szczepy zostały stłumione. Jednak w okresie od czterech do ośmiu lat po szczepieniu poziomy różnorodności HPV były podobne do tych w nieszczepionej grupie kontrolnej.

Naukowcy odkryli, że po szczepieniu częstość występowania i różnorodność typów HPV niezwiązanych z rakiem wzrosła. Sugeruje to, że nawet po szczepieniu różne typy HPV związane z rakiem nadal ewoluują w złożony sposób.

Rodzi to pytania o długoterminowy wpływ szczepień przeciwko HPV na zmienność antygenową i możliwe zmiany wirulencji pozostałych onkogennych HPV, zauważają autorzy.

„Likwidacja” raka szyjki macicy poprzez szczepienia chłopców?

W komunikacie prasowym dotyczącym badania – opublikowanym również w Medical Xpress – autorzy stwierdzili definitywnie, że „najskuteczniejszym sposobem zapobiegania rakowi szyjki macicy jest podawanie szczepionek przeciwko HPV zarówno chłopcom, jak i dziewczętom”

Twierdzenie to opierało się na odkryciu, że w społecznościach, w których zaszczepiono chłopców i dziewczęta, zaobserwowano spadek czterech typów onkogennego wirusa HPV (16, 18, 31 i 45), a w społecznościach, w których zaszczepiono tylko dziewczęta, zaobserwowano spadek tylko trzech typów onkogennego wirusa HPV (16, 18 i 31).

„To pokazuje, że uzyskuje się silniejszą odporność stadną, jeśli szczepi się zarówno chłopców, jak i dziewczęta” – powiedział główny autor Ville N. Pimenoff, Ph.D. „Według naszych obliczeń potrzeba 20 lat szczepienia dziewcząt, aby osiągnąć ten sam efekt, który można osiągnąć w ciągu ośmiu lat przy stosunkowo umiarkowanym wskaźniku pokrycia szczepieniami neutralnymi pod względem płci”

Przyznają jednak, że ta odporność stadna nie wyeliminowałaby ryzyka raka związanego z HPV, biorąc pod uwagę zidentyfikowany przez nich typ zastępczy.

Couey powiedział, że te twierdzenia o skuteczności szczepień neutralnych płciowo opierają się na wątpliwej metodologii, wykorzystującej „wątpliwie rozmytą” kombinację zestawów danych.

Couey powiedział The Defender:

„Ich 'obserwacje’ są dokonywane bez żadnych danych dotyczących częstości występowania wirusa HPV w tych populacjach przed szczepieniem i przy użyciu ogólnego modelu liniowego lub GLM do interpretacji ich zestawu danych. Nie ma żadnych różnic ilościowych, z których autorzy mogliby czerpać w swoich danych bez matematycznego rozszerzenia ich na syntetycznie wygenerowany zestaw danych przy użyciu matematycznej techniki dopasowania, którą autorzy nazwali graficzną siecią niezależności lub modelem GIN.

„Rozróżnienie między wnioskami wyciągniętymi z obserwacji świata rzeczywistego w eksperymentach a wnioskami wyciągniętymi z wnioskowania modelowania matematycznego jest wątpliwie zamazane w tym artykule i jego dalszych relacjach.

„Ich wnioski nie opierają się na obaleniu hipotezy zerowej za pomocą eksperymentu. Ich wnioski są w najlepszym razie wnioskami wyciągniętymi z interpretacji modeli matematycznych zastosowanych do ograniczonych danych ze świata rzeczywistego”

Analiza ta opiera się na wcześniejszych analizach tych samych kohort, które autorzy przeprowadzili z kolegami z Merck, GSK i Fundacji Billa i Melindy Gatesów.

W badaniach tych stwierdzono również, że szczepienia przeciwko HPV o umiarkowanym zasięgu „eliminują” onkogennego wirusa HPV, jeśli stosowana jest strategia neutralna pod względem płci. W 2018 r. stwierdzono również, że nie ma dowodów na zastępowanie typów wirusa – ustalenia te podważa obecne badanie.

W ciągu ostatnich kilku lat korporacje Big Pharma były zaangażowane w rozszerzanie szczepień przeciwko HPV na całym świecie wśród dziewcząt, ale ostatnio także wśród chłopców oraz młodych i w średnim wieku dorosłych.

W 2020 roku ŚwiatoweZgromadzenie Zdrowia WHO ratyfikowało plan wyeliminowania raka szyjki macicy jako problemu zdrowia publicznego na całym świecie, głównie poprzez rozszerzenie globalnych szczepień przeciwko HPV.

Różne agencje Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej wydały co najmniej dziesiątki milionów dolarów na badania behawioralne mające na celu zwiększenie przyjmowania szczepionek w USA.

Gavi, Sojusz na rzecz Szczepionek – finansowany głównie przez Fundację Gatesów – ogłosił niedawno wspierane przez WHO plany zaszczepienia 86 milionów dziewcząt w krajach o niskim i średnim dochodzie przeciwko HPV do 2025 roku w ramach globalnego planu wyeliminowania raka szyjki macicy.

Jednocześnie producent szczepionki przeciwko HPV Gardasil, firma Merck, która zainwestowała znaczne środki w kształtowanie rynku od czasu zatwierdzenia leku przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 2006 r., ogłosiła w zeszłym miesiącu, że sprzedaż Gardasilu w trzecim kwartale 2023 r. wzrosła o 13% do 2,6 mld USD.

Gardasil firmy Merck został po raz pierwszy dopuszczony w 2006 r. do stosowania u dziewcząt i kobiet w wieku 9-26 lat w celu zapobiegania czterem szczepom wirusa HPV wysokiego ryzyka.

W 2009 r. FDA rozszerzyła licencję na stosowanie u mężczyzn w wieku 9-26 lat w celu zapobiegania brodawkom narządów płciowych, a w 2011 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Immunizacyjnych Centers for Disease Control and Prevention zalecił jego rutynowe stosowanie u chłopców.

W 2014 r. FDA zatwierdziła szczepionkę Gardasil 9, przeznaczoną do ochrony przed dziewięcioma szczepami wirusa HPV, do stosowania w profilaktyce związanego z HPV raka szyjki macicy, pochwy i sromu u kobiet oraz związanych z HPV zmian anogenitalnych i raka odbytu u mężczyzn i kobiet.

W 2018 r. FDA rozszerzyła również zakres wiekowy potencjalnych szczepionek przeciwko HPV na mężczyzn i kobiety w wieku od 9 do 45 lat.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany przez The Defender

Obejrzyj nasze exposé tutaj: Szczepionka przeciwko HPV – poznaj fakty, uzyskaj informacje | 22 września 2023 r

Suggest a correction