Raad van Advies
Dr. Liz Evans MA(Cantab), MBBS(Hons), DRCOG
Dr. Liz Evans is een paar jaar huisarts geweest, heeft zich toen uitgeschreven en is zich gaan toeleggen op complementaire geneeskunde. De afgelopen 12 jaar had zij een parttime privépraktijk waar zij patiënten begeleidde op basis van holistische voedings- en energiegeneeskunde.
Medeoprichter en directeur van de UK Medical Freedom Alliance – opgericht in oktober 2020. Dit is een groep professionals uit de gezondheidszorg, wetenschappers en advocaten die campagne voeren om het recht van mensen op medische vrijheid, geïnformeerde toestemming en lichamelijke autonomie onder alle omstandigheden te waarborgen. Zij is lid van HART sinds de oprichting en lid van de Children’s Covid Vaccine Advisory Council (CCVAC) onder leiding van Dr. Ros Jones. CCVAC heeft sinds mei 2021 talloze brieven geschreven (aan MHRA, JCVI en nu de premier) waarin ernstige zorgen worden geuit over de toediening van Covid-vaccins aan gezonde kinderen.
Prof. Alexandra Henrion Caude
Professor Caude is directeur onderzoek aan het Nationaal Instituut voor Gezondheid van Frankrijk (INSERM) en oprichter van Simplissima, een internationaal onderzoeksinstituut. Haar onderzoek is al meer dan 20 jaar gericht op de manier waarop omgevingsfactoren worden vertaald in genetische informatie. Recentelijk is haar interesse uitgebreid naar de enorme bijdrage van niet-coderend RNA aan het regulerende circuit, en in het bijzonder om de variaties te identificeren die genetische ziekten zouden kunnen beïnvloeden.
De eerste mentor van Dr. Caude was Professor Sir Alec Jeffreys, met wie ze de technieken van DNA-fingerprinting leerde. Ze promoveerde in 1999 in de genetica aan de Universiteit van Parijs VII, onder supervisie van professor Axel Kahn. Ze deed haar postdoctoraat aan de Harvard Medical School, in het Joslin Diabetes Center, en kreeg in 1998 een vaste aanstelling bij Inserm, waar ze momenteel is aangesteld als onderzoeksdirecteur. Samen met professor Annick Clement richtte ze de eerste onderzoekseenheid voor kinderpneumologie op in het Trousseau ziekenhuis in Parijs. Daarna richtte ze een onderzoeksgroep op over genetische ziekten bij kinderen in het laboratorium van professor Arnold Munnich in het Necker Ziekenhuis in Parijs en was ze directeur van GenAtlas, een publieke wetenschappelijke website.
Ze ontving de prijs van de Eisenhower Fellowship in 2013. Ze was te zien in “The Science for you to solve” samen met 4 Nobelprijzen in Seoul, Korea, en werd uitgenodigd om haar werk over niet-coderend RNA te presenteren op Keystone Symposia en bij de Royal Society. Ze heeft drie patenten op haar naam staan, waaronder het Amerikaanse patent op mitomiRs voor het aanpassen van het mitochondriale genoom, en heeft een samenwerkingsverband met Miltenyi Biotec voor R&D op mitochondriale preparaten.
Philipp Kruse
Philipp Kruse is een Zwitserse advocaat. Na een carrière in handels- en constitutioneel recht heeft hij zijn leven gewijd aan het aanvechten van de weg die Zwitserland samen met veel andere landen bewandelt. Hij heeft verschillende zaken gevoerd met betrekking tot regelgeving die van invloed is op kinderen, constitutionele controverses en leidt verschillende initiatieven ter ondersteuning van activisten.
John Stone
John Stone is ouder van een kind met autisme, campagnevoerder voor vaccinveiligheid en sinds 2010 Brits en Europees redacteur van AgeofAutism.com. John heeft zich gericht op de onjuiste voorstelling van zaken en van de wetenschap rondom de autisme-crisis en vaccins. Hij heeft twee decennia lang uitgebreid bijgedragen aan het debat over de veiligheid van vaccins en de ethiek van de industrie in Groot-Brittannië en Amerika.
Vera Sharav, auteur en oprichter van de Alliance for Human Research Protection
Vera Sharav is een publieke pleitbezorger voor mensenrechten. Ze is de oprichter en voorzitter van de Alliance for Human Research Protection (AHRP) , een informatiebron en waakhondorganisatie met als doel de muren van geheimhouding in biomedisch onderzoek te doorbreken en verantwoording af te leggen. De infomails van AHRP hebben een brede aanhang: ze worden gelezen door artsen en wetenschappers, ambtenaren van volksgezondheidsinstanties, journalisten, advocaten en patiëntenorganisaties.
Haar resultaten op het gebied van belangenbehartiging zijn onder andere: opschorting van het pesticide-experiment (CHEERS) van het Environmental Protection Agency (EPA) op kinderen; een klacht leidde tot twee federale onderzoeken naar het gebruik van kinderen in pleeggezinnen als proefkonijnen in experimentele proeven met AIDS-medicijnen en -vaccins; opschorting van het pokkenvaccin op kinderen; opschorting van het experiment “geweld voorspellen” waarbij gekleurde jongens van 6-11 jaar in NYC werden blootgesteld aan fenfluramine; een openbaar debat over de ethiek van terugval bevorderende experimenten op schizofreniepatiënten. Organiseerde families en slachtoffers van onethisch onderzoek om samen met haar te getuigen voor het National Bioethics Advisory Committee (NBAC) over onethische experimenten op geestelijk gehandicapte psychiatrische patiënten. Deze getuigenissen leidden tot een prijswinnende serie in de Boston Globe, “Doing Harm: Research on the Mentally Ill” en resulteerde in de stopzetting van 29 klinische proeven op het National Institute of Mental Health (1999).
Mevrouw Sharav was lid van de werkgroep Kinderen van het National Human Research Protection Advisory Committee, waar ze als enige bezwaar maakte tegen het uitgebreide gebruik van kinderen in medische experimenten met een hoog risico. Ze heeft getuigd voor adviespanels voor openbaar beleid, waaronder het Institute of Medicine – tegen experimenten met pesticiden voor mensen; tegen drugsonderzoek in gevangenissen; bij talrijke hoorzittingen van de FDA, en tegen misbruik van psychotrope medicijnen voor kinderen.
Ze is uitgenodigd als spreker op verschillende professionele en academische forums: World Federation of Science Journalists, Londen; National Academy of Sciences Policy Fellow program en National Public Health Association met het onderwerp: screening op geestelijke ziekten; Consumers Institute for Medicines and Health, Stockholm met het onderwerp: America’s overmedicated children; Columbia University; NY Hospital, Cornell; U.S. military medical ethics forum; University of Texas.
Dr. Nicole Delépine
Doctor in de geneeskunde, kinderarts en oncoloog, Nicole Delepine is getrouwd met dokter Gérard Delépine en moeder van 2 kinderen. Ze leidde de kankerafdeling voor adolescenten en jong volwassenen in het Raymond Poincaré ziekenhuis in Garches tot de sluiting ervan. Nicole Delépine is voltijds ziekenhuisarts en vecht al 20 jaar voor een betere zorg voor kankerpatiënten. Ze is de auteur van ongeveer honderd originele artikelen over dit onderwerp en heeft de afgelopen jaren gemiddeld 15 artikelen per jaar gepresenteerd, waarvan 2/3 op internationale conferenties. De resultaten van haar werk zijn in het buitenland bevestigd en inspireren internationale therapeutische protocollen. Nicole Delépine heeft een internationale en aanzienlijke reputatie op het gebied van bot- en weke delen tumoren.
Professioneel heeft Nicole Delépine voortdurend gestreden voor de democratisering van het ziekenhuis en om ervoor te zorgen dat de patiënt centraal staat in de zorgen van de ziekenhuisartsen en de administratie. De verontrustende standpunten van Nicole Delépine hebben haar vijandigheid opgeleverd van sommige van haar collega’s die onlangs besloten haar afdeling, een van de meest actieve in het ziekenhuis, te sluiten. Het is alleen dankzij de actie van ouderverenigingen zoals A.M.E.T.I.S.T., herhaalde interventies van gekozen vertegenwoordigers van de Parijse regio en reportages van talrijke journalisten dat de oplossing om de kankerafdeling van het Raymond Poincaré ziekenhuis in Garches te verplaatsen gewonnen kon worden van de administratie van het AP-HP. Zij is lid van de adviesraad van Alliance for Human Research Protection.
Dr. Gérard Delépine
Oncoloog, orthopedisch chirurg en statisticus in het Raymond Poincaré ziekenhuis in Parijs. Sinds de jaren 1980 heeft Dr. Gérard Delépine innovatieve chirurgische methoden ontwikkeld om bottumoren en zachte weefsels aan te pakken. Het onafhankelijke en creatieve team van artsen in de Pediatric Oncology Unit (POU) heeft een internationale reputatie opgebouwd door geavanceerde geïndividualiseerde chemotherapie te combineren met conservatieve chirurgie. Door de decennia heen hebben een ondersteunende, activistische oudervereniging, interventies van politici, talloze rapporten van journalisten en de steun van vele Franse en buitenlandse artsen de POU in staat gesteld om zich te verzetten tegen door farmaceutische middelen beïnvloede, geprotocolleerde kankerbehandelingspraktijken. Lid van de adviesraad van Alliance for Human Research Protection.
Het Franse echtpaar Nicole en Gérard vecht al 30 jaar tegen de Franse gezondheidsbureaucratie namens kankerpatiënten en namens behandelende artsen die buitenspel zijn gezet door bureaucratische kankerbehandelingsprotocollen van de overheid die zijn beïnvloed door de belangen van farmaceutische bedrijven. Dr. Delépine strijdt voor het verbeteren van de behandelingsmogelijkheden en de zorg voor kankerpatiënten door niet alleen rekening te houden met de reactie van de tumor, maar ook met de reactie van het lichaam op de medicijnen, en door zo nodig geïndividualiseerde dosisaanpassingen van chemotherapieën voor te schrijven.
Drs. Delépine zijn uitgesproken critici van de door de staat opgelegde medische “tirannie” in Frankrijk, waar regionale gezondheidsinstanties kankerbehandelingsprotocollen dicteren die zijn opgesteld om de winsten van de kankerbehandelingsindustrie op te drijven; protocollen en screeningscampagnes waarvan is aangetoond dat ze patiënten schade berokkenen. Ze halen bijvoorbeeld het 25-jarige Canadese vervolgonderzoek naar borstkankersterfte aan dat gepubliceerd is in de BMJ. Het onderzoek toont aan dat borstkankerscreening het sterftecijfer niet heeft verlaagd – zoals algemeen wordt beweerd – maar in plaats daarvan heeft geleid tot een overdiagnose van borstkanker, met onnodige operaties tot gevolg.
Het meest recente onderzoeksgebied op het gebied van kanker voor de artsen Delépine is baarmoederhalskanker en de screening en het zogenaamde preventieve vaccin.
In Hystérie Vaccinale (2018) leggen ze uit dat baarmoederhalskanker zeldzaam is en dat het in landen met hogere inkomens, waar PAP-uitstrijkjes worden gebruikt om routinematig te screenen op baarmoederhalskanker, voor 80% te voorkomen is. In de VS is het sterftecijfer aan baarmoederhalskanker minder dan 1% – 0,7%. Er is geen noodsituatie voor baarmoederhalskanker.
In Gardasil: Faith and Propaganda versus Hard Evidence (2019) rapporteren de artsen Delépine de resultaten van hun analyse van het wereldwijde bewijs van baarmoederhalskanker zoals is gedocumenteerd in overheidsregisters van Australië, Groot-Brittannië, Noorwegen, Zweden en Frankrijk. Ze analyseerden de gegevens voor en na vaccinatie met het humaan papillomavirus (HPV)-vaccin Gardasil, dat is geproduceerd door GlaxoSmithKline. Gardasil is op grote schaal en op agressieve wijze gepromoot als een vaccin tegen kanker. Dokter Nicole en Gérard Delépine vergeleken het aantal gevallen van baarmoederhalskanker in de periode vóór de vaccinatie – van 1989 tot 2007 – met het aantal gevallen van baarmoederhalskanker sinds de vaccinatie met Gardasil. Ze rapporteerden hun op bewijs gebaseerde, zeer verontrustende bevindingen: tijdens het tijdperk van de PAP-screening (1989-2007) daalde de incidentie van baarmoederhalskanker met 50%. Sinds 2007, na de toestemming voor het op de markt brengen van Gardasil, werd “een trendbreuk” waargenomen in alle landen met een hoge vaccinatiegraad (Australië, Groot-Brittannië, Noorwegen, Zweden). Hun analyse van de overheidsdatabases onthult een paradoxale toename van de kankerincidentie die 3 tot 5 jaar na de vaccinatiecampagne verschijnt. Deze toename treft bijna uitsluitend de meest gevaccineerde leeftijdsgroepen.