Το έγγραφο-ορόσημο δείχνει ότι η τεχνολογία mRNA της Pfizer/BioNTech είναι επιρρεπής σε σφάλματα
Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Trial Site News.
Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη μαζική κυκλοφορία των εμβολίων COVID-19 mRNA της Pfizer/BioNTech και αφού έχουν χορηγηθεί δισεκατομμύρια δόσεις σε όλες σχεδόν τις ηλικιακές ομάδες του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων και των θηλαζουσών μητέρων, μια μελέτη ορόσημο των Mulroney et al. από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σε συνεργασία με ερευνητές των Πανεπιστημίων του Κεντ, της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, απέδειξε ότι η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στα εμβόλια mRNA είναι επιρρεπής σε σφάλματα (επιρρεπής σε ριβοσωμική μετατόπιση πλαισίου). Κατά συνέπεια, τα ανησυχητικά αποτελέσματα δείχνουν την ακούσια παραγωγή πρωτεϊνών “εκτός στόχου”, εκτός της πρωτεΐνης ακίδας, με “ακούσια” ανοσολογική απόκριση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αυτό θα έπρεπε να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους ερευνητές, τις ρυθμιστικές αρχές και όλους όσους εμπλέκονται στην επιθετική προώθηση αυτών των πειραματικών ενέσεων στο ανυποψίαστο κοινό, αλλά το έγγραφο φαίνεται να υποβαθμίζει τις όποιες ανησυχίες για την ασφάλεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι δύο από τους ερευνητές Mulroney και Willis έχουν εκκρεμή αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σχετικά με την τεχνολογία mRNA.
Η καθηγήτρια Anne Willis από τη Μονάδα Τοξικολογίας MRC του Πανεπιστημίου του Cambridge και από κοινού ανώτερη συγγραφέας της έκθεσης εξήγησε σε δελτίο τύπου:
“Η εργασία μας παρουσιάζει τόσο μια ανησυχία όσο και μια λύση για αυτό το νέο είδος φαρμάκου και είναι αποτέλεσμα κρίσιμων συνεργασιών μεταξύ ερευνητών από διαφορετικούς κλάδους και υπόβαθρα. Τα ευρήματα αυτά μπορούν να εφαρμοστούν ταχέως για να αποτραπούν τυχόν μελλοντικά προβλήματα ασφάλειας και να διασφαλιστεί ότι οι νέες θεραπείες mRNA θα είναι εξίσου ασφαλείς και αποτελεσματικές με τα εμβόλια COVID-19.”
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι ερευνητές “εξέτασαν για ενδείξεις παραγωγής πρωτεϊνών “εκτός στόχου” σε άτομα που έλαβαν το mRNA εμβόλιο της Pfizer κατά του COVID-19. Διαπίστωσαν ότι μια ακούσια ανοσολογική απόκριση εμφανίστηκε στο ένα τρίτο των 21 ασθενών της μελέτης που εμβολιάστηκαν – αλλά χωρίς παρενέργειες, σύμφωνα με τα εκτεταμένα δεδομένα ασφάλειας που υπάρχουν για αυτά τα εμβόλια COVID-19.”
Οι ερευνητές εντόπισαν τον ένοχο για το πρόβλημα αυτό, ο οποίος εμφανίζεται κατά τη διαδικασία μετάφρασης του τροποποιημένου mRNA – ένα συνθετικό δομικό στοιχείο που αποτελεί μέρος του τροποποιημένου mRNA, το οποίο αποτελεί βασικό συστατικό των εμβολίων. Η δημοσίευση των Mulroney et al. αποδεικνύει ότι το χημικά αλλοιωμένο/τροποποιημένο ριβονουκλεοτίδιο που βρίσκεται στο τροποποιημένο αγγελιοφόρο RNA της Pfizer/BioNTech, η Ν1-μεθυλο-ψευδοουριδίνη (συντομογραφία 1-methylΨ) προκαλεί ριβοσωμική μετατόπιση του πλαισίου – με αποτέλεσμα την παραγωγή “εκτός στόχου” ανεπιθύμητων αντιγόνων με “εκτός στόχου” ανοσολογικές αποκρίσεις.
Οι συγγραφείς γράφουν: “Δείχνουμε ότι το 1-methylΨ είναι ένα τροποποιημένο ριβονουκλεοτίδιο που αυξάνει σημαντικά την ριβοσωμική μετατόπιση 1 κατά τη μετάφραση του mRNA και ότι η κυτταρική ανοσία στα προϊόντα με μετατόπιση του πλαισίου 1 μπορεί να εμφανιστεί μετά από εμβολιασμό με mRNA που περιέχει 1-methylΨ. Εξ όσων γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη αναφορά ότι η τροποποίηση του mRNA επηρεάζει τη μετατόπιση των ριβοσωμικών πλαισίων.”
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μετάφρασης, όταν τα ριβοσώματα (ο μηχανισμός αποκωδικοποίησης του κυττάρου) πηγαίνουν να διαβάσουν τον κώδικα του mRNA για να παράγουν πρωτεΐνες, το 1-methylΨ (το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να ενισχύσει τη σταθερότητα του mRNA) προκαλεί τα ριβοσώματα να καθυστερήσουν και να μετατοπιστούν ( 1 ribosomal frameshifting) κατά ένα ή περισσότερα νουκλεοτίδια κατά μήκος του mRNA. Αυτή η μετατόπιση έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ομαδοποιούνται τα κωδικόνια (μια αλληλουχία 3 νουκλεοτιδίων – τα δομικά στοιχεία του DNA και του RNA), με αποτέλεσμα να ενσωματώνεται μια διαφορετική αλληλουχία αμινοξέων στην αναπτυσσόμενη πρωτεϊνική αλυσίδα. Αυτό σημαίνει ότι η παραγόμενη πρωτεΐνη μπορεί να έχει διαφορετική λειτουργία/δομή από την αναμενόμενη από την αρχική αλληλουχία mRNA.
Οι ερευνητές αναφέρουν: ‘Αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα προϊόντα μετατόπισης πλαισίου στους ανθρώπους που παράγονται από τον εμβολιασμό με BNT162b2 σχετίζονται με ανεπιθύμητες ενέργειες, για τη μελλοντική χρήση της τεχνολογίας mRNA είναι σημαντικό να τροποποιηθεί ο σχεδιασμός της αλληλουχίας του mRNA ώστε να μειωθούν τα περιστατικά μετατόπισης πλαισίου των ριβοσωμάτων, καθώς αυτό μπορεί να περιορίσει τη μελλοντική χρήση του για εφαρμογές που απαιτούν υψηλότερες δόσεις ή συχνότερη χορήγηση…’
Συνεχίζουν: “Τα ευρήματα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη θεμελιώδη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η τροποποίηση των ριβονουκλεοτιδίων επηρεάζει τη μετάφραση του mRNA, καθώς και για τον σχεδιασμό και τη βελτιστοποίηση μελλοντικών θεραπευτικών προϊόντων με βάση το mRNA, ώστε να αποφεύγονται τα περιστατικά λανθασμένης μετάφρασης που μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα ή να αυξήσουν την τοξικότητα.”
Στις αρχές του τρέχοντος έτους ξέσπασε το σκάνδαλο “Blotgate”, γνωστό ως #Blotgate στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η εμπεριστατωμένη ερευνητική μου έκθεση για το Trial Site News (μέρος 1 και μέρος 2), αποκάλυψε στοιχεία που υποδηλώνουν έντονα ότι η BioNTech κατασκεύασε τις δοκιμές Western Blot, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για να αποδείξουν την πιστότητα του προϊόντος τους στις ρυθμιστικές αρχές. Ένα Western Blot χρησιμοποιείται για την ταυτοποίηση ορισμένων πρωτεϊνών, σε αυτή την περίπτωση ήταν η πρωτεΐνη εμβολιαστικής ακίδας που εκφράζεται από το τροποποιημένο mRNA στις ενέσεις της Pfizer/BioNTech. Μια ανώνυμη πηγή παρείχε στοιχεία που αποκάλυπταν πώς οι αυτοματοποιημένες (μηχανογραφημένες) Western Blots της BioNTech φαίνεται να “αντιγράφονται και να επικολλούνται” σε τέσσερις διαφορετικές παρτίδες του εμβολίου, επιμόλυνση σε έξι διαφορετικές συγκεντρώσεις.
Ο εν λόγω εμπειρογνώμονας ήταν σε θέση να ποσοτικοποιήσει τις ζώνες χρησιμοποιώντας ένα λογισμικό ανάλυσης εικόνας, το χρηματοδοτούμενο από το NIH, ανοικτού κώδικα ImageJ και τις απεικόνισε σε γραφήματα που φαίνονται παραπάνω. Ο κάθετος άξονας μετρά το σκοτάδι της ζώνης, σε κλίμακα από 0 (μαύρο) – 255 (λευκό) και ο οριζόντιος άξονας απεικονίζει τη θέση. Οι ζώνες είναι χρωματικά κωδικοποιημένες και αναγνωρίζονται με ένα γράμμα. Όπου το ίδιο γράμμα και η ίδια χρωματιστή ζώνη επαναλαμβάνονται, δείχνει ότι οι ζώνες αυτές έχουν αντιγραφεί και επικολληθεί, είτε ως ομάδα είτε μεμονωμένα. Ένας πιθανός λόγος για τον οποίο οι ερευνητές της BioNTech κατασκεύασαν τα αποτελέσματά τους θα μπορούσε να είναι η απόκρυψη του γεγονότος ότι παρήχθησαν και άλλες ανεπιθύμητες πρωτεΐνες – όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη εργασία των Mulroney et al.
Μια ομάδα κορυφαίων ερευνητών και επιστημόνων δημοσίευσε μια λεπτομερή απάντηση στην εργασία των Mulroney et al. Ένα απόσπασμα από την απάντησή τους έχει ως εξής: “Η υπόθεση της μελέτης αποκαλύπτει μια αναπτυξιακή και ρυθμιστική αποτυχία να τεθούν θεμελιώδη ερωτήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα αυτών των προϊόντων. Αυτό δεν μπορεί να περιγραφεί καλύτερα από τον συνταξιούχο επικεφαλή Ε&Α εμβολίων της Pfizer, ο οποίος φέρεται να είπε στο Nature: “Πετάξαμε με το αεροπλάνο ενώ ακόμα το κατασκευάζαμε.”
Το ένθετο συσκευασίας για το COMIRNATY αναφέρει (3): “Κάθε δόση 0,3 mL του COMIRNATY (τύπος 2023-2024) έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να περιέχει 30 mcg ενός νουκλεοσιδικού τροποποιημένου αγγελιοφόρου RNA (modRNA) που κωδικοποιεί τη γλυκοπρωτεΐνη της ιικής ακίδας (S) της παραλλαγής SARS-CoV-2 Omicron lineage XBB.1.5 (Omicron XBB.1.5). Δεν αναφέρεται κανένα άλλο είδος πρωτεΐνης. Η διαπίστωση ότι ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού ενδέχεται να παραχθούν μη προβλεπόμενες πρωτεΐνες αποτελεί επαρκή αιτία για τις ρυθμιστικές αρχές να διενεργήσουν πλήρεις αξιολογήσεις κινδύνου για παρελθούσες ή μελλοντικές βλάβες που ενδέχεται να έχουν προκύψει. Σημειώνουμε ότι οι ρυθμιστικές αρχές απέτυχαν στο παρελθόν να επιμείνουν στη μελέτη και την αξιολόγηση του κινδύνου της φαρμακολογίας και της τοξικολογίας των νέων ετεροτριμερών πρωτεϊνών ακίδας που σχηματίζονται μετά την έγχυση των δισθενών εμβολίων COVID-19 modRNA.
Πρέπει να υποθέσουμε ότι οι ρυθμιστικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου, οι κατασκευαστές και οι διεθνείς ρυθμιστικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του FDA, είχαν ενημερωθεί για τα δεδομένα πριν από πολλούς μήνες. Αναμένουμε τον απολογισμό τους σχετικά με τα μέτρα που έχουν λάβει για να διερευνήσουν γιατί δεν ανακαλύφθηκε νωρίτερα ο σχηματισμός των πρωτεϊνών εκτός στόχου, ποιες τοξικές επιδράσεις μπορεί να έχουν προκαλέσει και ποια μέτρα έχουν λάβει για την πρόληψη βλαβών στο μέλλον αλλά και για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τα ευρήματα αυτά.”
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σχολίασαν επίσης τη δημοσίευση-ορόσημο ενισχύοντας την υποβάθμιση της σημασίας των ανεπιθύμητων πρωτεϊνών που παράγονται στον οργανισμό, μετά τον εμβολιασμό με mRNA. Η Telegraph αναφέρθηκε σε αυτό ως μια απλή “δυσλειτουργία.”
Ο επιστημονικός ανταποκριτής της Telegraph έγραψε: “Περισσότερο από το ένα τέταρτο των ανθρώπων που έλαβαν εμβόλια mRNA κατά του Covid υπέστησαν μια ακούσια ανοσολογική αντίδραση που δημιουργήθηκε από μια δυσλειτουργία στον τρόπο με τον οποίο το εμβόλιο διαβάστηκε από τον οργανισμό, σύμφωνα με μια μελέτη.
Απευθύνθηκα στον μοριακό ιολόγο, Δρ David Speicher Ph.D,
του Courageous Truth για σχόλια.
“Η τελευταία δημοσίευση του Nature από τους Mulroney et al. αναδεικνύει τα προβλήματα με την προσθήκη της Ν1-μεθυλο-ψευδοουριδίνης (1-μεθυλοΨ) στην τεχνολογία mRNA, την ίδια έρευνα για την οποία οι Kariko και Weissman έλαβαν το βραβείο Νόμπελ. Στα προβλήματα αυτά περιλαμβάνεται ο σχηματισμός ανεπιθύμητων και ανώμαλων πρωτεϊνών που θα παράγουν ανοσολογική αντίδραση εκτός στόχου. Δεδομένης της αναδυόμενης επιστημονικής βιβλιογραφίας και του μεγάλου αριθμού των ανθρώπων που τραυματίστηκαν από το εμβόλιο παγκοσμίως, δεν εκπλήσσομαι που τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, όπως η Telegraph, υποβαθμίζουν τη σημασία, κάνοντας λόγο για μια “ακούσια ανοσολογική απόκριση που δημιουργήθηκε από μια δυσλειτουργία”. Κάθε φορά που τα κύτταρά μας δημιουργούν αφθονία ανεπιθύμητων πρωτεϊνών ή εμποδίζουν την παραγωγή κατάλληλων πρωτεϊνών, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ανεπιθύμητη ανοσολογική απόκριση με τεράστια πιθανότητα να προκαλέσει βλάβη. Αντί να απορρίπτουμε αυτά τα ευρήματα ως “δυσλειτουργία”, πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας και να προσδιορίσουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Το οφείλουμε σε όλους εκείνους που έχουν τραυματιστεί από τα εμβόλια.
Αυτό το άρθρο είναι μια αναδημοσίευση από τις σελίδες Trial Site News της Sonia Elijah.
Suggest a correction