„Oszałamiające przyznanie się”: Powszechnie stosowana szczepionka przeciwko HPV powiązana z 4 chorobami autoimmunologicznymi

Badanie porównujące prawie 2 miliony zaszczepionych i niezaszczepionych dorastających dziewcząt w ciągu 10 lat wykazało, że dziewczęta zaszczepione czterowalentną szczepionką przeciwko HPV były 4,4 razy bardziej narażone na rozwój reumatoidalnego zapalenia stawów niż ich niezaszczepione odpowiedniczki.

Według badania opublikowanego w zeszłym tygodniu w czasopiśmie Vaccine, typ szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV ) szeroko stosowany na całym świecie, ale nie w Stanach Zjednoczonych, może zwiększać ryzyko rozwoju czterech chorób autoimmunologicznych.

W kolumbijskim retrospektywnym badaniu kohortowym porównano dane zdrowotne prawie 2 milionów zaszczepionych i niezaszczepionych dorastających dziewcząt w ciągu 10 lat i stwierdzono, że dziewczęta zaszczepione czterowalentną szczepionką przeciwko HPV były 4,4 razy bardziej narażone na rozwój reumatoidalnego zapalenia stawów niż ich niezaszczepione rówieśniczki.

Czterowalentne szczepionki przeciwko HPV są ukierunkowane na cztery szczepy HPV wysokiego ryzyka, w porównaniu ze szczepionką Gardasil 9 firmy Merck, jedyną szczepionką przeciwko HPV dystrybuowaną w USA, która jest ukierunkowana na dziewięć szczepów.

Firma Merck produkuje czterowalentną szczepionkę Gardasil – jedną z dwóch czterowalentnych szczepionek licencjonowanych przez Światową Organizację Zdrowia. W badaniu nie określono marki podawanej szczepionki.

Dziewczęta w kolumbijskim badaniu były również 2,76 razy bardziej narażone na rozwój młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, 2,86 razy bardziej narażone na rozwój tyreotoksykozy i 2,54 razy bardziej narażone na rozwój idiopatycznejplamicy małopłytkowej podczas 180- i 360-dniowego okresu obserwacji po szczepieniu.

„Istnieje znacznie wyższy poziom tych czterech zaburzeń autoimmunologicznych – u dziewcząt, u których nie zdiagnozowano tych zaburzeń przed szczepieniem – w grupie zaszczepionej” – powiedział The Defender dr Brian Hooker, dyrektor naukowy Children’s Health Defense (CHD).

„To oszałamiające przyznanie się do dysregulacji immunologicznej spowodowanej przez tę szczepionkę” – powiedział Hooker. „Zasługuje to co najmniej na bardziej kompleksowe badanie w celu podjęcia decyzji o całkowitym wycofaniu szczepionki”

Badanie uzupełnia obszerną, recenzowaną literaturę naukową z USA, Australii, Danii i Szwecji, Francji, Japonii i Kolumbii oraz statystyki opublikowane przez agencje zdrowia publicznego w każdym z tych krajów, wykazujące związek między szczepieniami przeciwko HPV a chorobami autoimmunologicznymi.

Według autorów, wskaźniki szczepień przeciwko HPV w Kolumbii są niezwykle niskie. Wynika to po części z faktu, że w 2014 roku 500 dziewcząt w małym miasteczku Carmen de Bolivar zgłosiło objawy niepożądane, w tym ból głowy, parestezje, duszność, ból w klatce piersiowej i omdlenia. Filmy przedstawiające dziewczynki były szeroko udostępniane w Internecie.

Wraz ze spadkiem zaufania społecznego do szczepionki, odsetek zaszczepionych dziewcząt spadł z 80% w 2012 roku do 14% i 5% w przypadku pierwszej i drugiej dawki w 2016 roku. Późniejsze badanie sklasyfikowało tę reakcję jako „masową reakcję psychogenną” niezwiązaną z zawartością szczepionki.

„Istnieją mocne dowody naukowe na całym świecie” – napisali autorzy badania, określając czterowalentną szczepionkę jako „bezpieczną i skuteczną” Dodali jednak, że brakuje lokalnych badań potwierdzających te dowody. Autorzy stwierdzili, że dzięki temu badaniu mają nadzieję dostarczyć informacji na temat profilu bezpieczeństwa szczepionki.

Czterowalentna szczepionka Gardasil firmy Merck jest jedyną czterowalentną szczepionką licencjonowaną przez Światową Organizację Zdrowia. W badaniu nie określono marki podawanej szczepionki.

W ramach swojego zobowiązania do katalizowania krajowego i globalnego rozmachu „w celu wyeliminowania raka szyjki macicy”, Kolumbia była gospodarzem pierwszego Globalnego Forum Eliminacji Raka Szyjki Macicy na początku tego miesiąca w Cartagena de Indias.

Fundacja Billa i Melindy Gatesów, UNICEF i Bank Światowy przeznaczyły prawie 600 milionów dolarów na rozszerzenie globalnych szczepień, badań przesiewowych i leczenia w wielu krajach, w tym w Kolumbii.

Wyniki „mówią same za siebie

Na potrzeby swojej analizy naukowcy uzyskali dostęp do krajowych danych dotyczących szczepień i krajowych danych dotyczących zdrowia nastoletnich dziewcząt w wieku 9-19 lat, które korzystały z kolumbijskiego krajowego systemu opieki zdrowotnej w latach 2012-2021 w odniesieniu do 1 z 33 chorób autoimmunologicznych, neurologicznych i hematologicznych, które uważa się za związane z czterowalentną szczepionką przeciwko HPV, oraz trzech chorób, które nie są uważane za powiązane.

Naukowcy wybrali 16 chorób najczęściej kojarzonych ze szczepionką HPV i wykorzystali analizę statystyczną do porównania ryzyka rozwoju każdej z chorób między kohortami zaszczepionymi i niezaszczepionymi w 180 i 360 dni po szczepieniu.

Naukowcy przeanalizowali osobno wyniki dotyczące pierwszej i drugiej dawki szczepionki przeciwko HPV. W przypadku pierwszej dawki porównano 55 114 zaszczepionych nastolatek z 370 800 niezaszczepionymi. W przypadku drugiej dawki porównano 35 801 zaszczepionych dziewcząt z 370 793 niezaszczepionymi.

W przypadku sześciu chorób stwierdzono, że nie było wystarczającej liczby przypadków, aby oszacować efekt przyczynowy. Obejmowały one zespół Guillaina-Barrégo, poprzeczne zapalenie rdzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, miastenię, stwardnienie rozsiane i rozsiane ostre zapalenie mózgu.

Pozostały im dane dotyczące 10 chorób, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego układowego, porażenia Bella, idiopatycznej plamicy małopłytkowej, tyreotoksykozy, zapalenia tarczycy Hashimoto, niedoczynności tarczycy, innej niedoczynności tarczycy i cukrzycy typu 1.

Przeanalizowali oni związek przyczynowy między szczepionkami a tymi chorobami w czasie, śledząc zaszczepione osoby przez okres obserwacji wynoszący do 2000 dni.

Badanie wykazało znacznie wyższe ilorazy szans dla czterech chorób – reumatoidalnego zapalenia stawów, idiopatycznego zapalenia stawów, tyreotoksykozy i plamicy małopłytkowej – wskazując, że szczepionka odegrała rolę w rozwoju tych chorób.

Naukowcy stwierdzili jednak, że czasowy rozkład przypadków nie ujawnił wyraźnej różnicy między grupami zaszczepionymi i niezaszczepionymi, ponieważ tempo pojawiania się nowych przypadków wzrastało liniowo w obu grupach – chociaż zauważyli, że liczba przypadków była konsekwentnie wyższa w zaszczepionej kohorcie.

Stwierdzili oni, że ich wyniki należy interpretować z ostrożnością i wezwali do dalszych badań.

Komentując ten wniosek, Hooker powiedział: „To dziwne, ale nie nieprzewidywalne, że autorzy wskazują na brak związku czasowego z datą szczepienia jako sposób na niemal odrzucenie biologicznej wiarygodności znaczącego związku”

„Jednak bez jakiegokolwiek biologicznego mechanizmu rozwoju choroby u tych pacjentów, po prostu nie wiemy, jaki byłby taki czasowy związek ze szczepionką” – dodał. „Innymi słowy, te znaczące ilorazy szans mówią same za siebie”

T24/03/2024RP

Suggest a correction